Najpopularniejsze odmiany sukulentów.

Informacje ogólne

Sukkulenty to rośliny, które mają liście lub łodygi ze specjalnym rodzajem tkanki do magazynowania wody. Ich ojczyzną mogą być pustynie i półpustynie w Afryce i Ameryce Południowej. Można również zauważyć, że są długowieczne – ich długość życia wynosi około 25 do 150 lat, w zależności od gatunku.

Żyjąc w tak trudnych warunkach, musiały przystosować się do pozyskiwania, magazynowania i oszczędzania wilgoci. Dlatego wszyscy przedstawiciele mają następujące cechy, które pomagają im przetrwać:

• rozwinięty system korzeniowy,
• mięsiste liście,
• żebrowane łodygi,
• obecność puchu na powierzchni w celu kondensacji wilgoci,
• woskowa powłoka na łodygach i liściach.

Sukulenty można uprawiać w domu.

Ten rodzaj rośliny jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i doskonale nadaje się dla początkujących ogrodników, a ze względu na swoje rozmiary i różnorodność kształtów bardzo często są wykorzystywane do dekoracji wnętrz. Rośliny te są również znane ze swoich dobroczynnych właściwości pochłaniania szkodliwych substancji i oczyszczania powietrza.

Sprawdź wybór najbardziej bezpretensjonalnych roślin doniczkowych.

Cechy gatunku

Główne cechy sukulentów są determinowane przez ich siedlisko, a mianowicie suche i gorące środowisko. W takich warunkach musisz być w stanie przetrwać, więc każda część rośliny pomaga im gromadzić wilgoć i zatrzymywać ją tak długo, jak to możliwe:

• Obecność specjalnych tkanek do magazynowania wody. Te mięsiste tkanki zwykle znajdują się w liściach lub łodygach sukulentów. Są one zaprojektowane tak, aby zatrzymywać jak najwięcej wody, co jest szczególnie przydatne w okresach suszy.
• System korzeniowy ma powierzchniowe i rozszerzone korzenie, które dobrze gromadzą wilgoć.
• Specjalny kształt liści pomaga im również przetrwać w trudnych warunkach. Zaokrąglony kształt i powłoka woskowa zmniejszają parowanie, a adaptacyjne zabarwienie chroni przed jasnym światłem słonecznym.
• Jednak sukulenty nie tolerują dobrze gnicia i niskich temperatur.

Rodzaje

Istnieje ogromna liczba odmian sukulentów, a każda z nich ma swój własny, unikalny wygląd i cechy. Opowiem Ci o najpopularniejszych i najbardziej niezwykłych przedstawicielach.

Crassula

Jednym z najpopularniejszych gatunków w WNP jest crassula, znana również jako fat woman. Jest to pospolity kwiat domowy, ma kształt przypominający drzewo i łatwo się rozmnaża. Najczęstszym podgatunkiem jest crassula ovata, popularnie znana jako drzewo pieniędzy.

Crassula hobbit wygląda imponująco dzięki niezwykłym wydłużonym liściom, jakby zwiniętym w rurkę. Występuje także odmiana obliqua – podobna do pospolitej crassuli, ale liście na pniu nie są okrągłe, lecz spiczaste.

Na zdjęciu popularny przedstawiciel rodziny – crassula

Euphorbia

Najliczniejsi przedstawiciele rodziny Euphorbiaceae, żyjący w domach i mieszkaniach, są trójkątni i biało żyłkowani. Mniej powszechne odmiany ozdobne to meduzogłowa (pędy na łodydze przypominają macki) i otyła (kula przypominająca kaktusa bez kolców).

Duvalia

Karłowa bezlistna sukulenta z rodziny toinowatych. Za jej ojczyznę uważa się Afrykę Południową i Półwysep Arabski. Mają małe, powierzchniowe korzenie. Łodygi są wyprostowane i leżące, których długość nie przekracza 6 cm. Duvalia kwitnie zwykle latem i jesienią. Kwiat ma różne kolory od ciemnofioletowego do czarnego. A kształt kwiatu przypomina rozgwiazdę.

Aby uprawa rośliny w pomieszczeniu przebiegła pomyślnie, należy chronić ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Stapelia

Łodygi tej sukulenty nie wyróżniają się niczym szczególnym, ale wygląd kwiatów odróżnia ją od wielu innych roślin doniczkowych. Kwiat przypomina gwiazdę, występuje w absolutnie różnych odcieniach: od pastelowych po jaskrawe.

Ale jest jedna wada – nieprzyjemny zapach podczas kwitnienia.

Echeveria

Inna nazwa to echeveria. W toku ewolucji straciła pień, wygląda jak rozeta wielu liści wyrastających ze środka. Odcień i krawędzie liści różnią się w zależności od gatunku:

• agawa – spiczaste końce o różowym odcieniu (przypomina młode),
• wdzięczna – zielono-niebieskie mięsiste liście (imitują kamienną różę),
• garbata – płaskie pędy w kształcie diamentu.

Aloes

Ta sukulenta stała się popularna we wnętrzach nie tylko ze względu na łatwość pielęgnacji, ale również ze względu na swoje właściwości lecznicze. Znane drzewo, które często rośnie w mieszkaniach babć, nazywa się aloes arborescens.

Bardziej dekoracyjne gatunki – vera, jackson, aristata, juvenile wyglądają jak krzewy wyrastające z ziemi.

Haworthia

Niektórzy mylą je z aloesem drobnolistnym (aloes ma nawet podgatunek zwany haworthia). Jednak haworthie należą do innej rodziny – xanthorrhoeaceae i poza wyglądem nie mają nic wspólnego z aloesem.

Głównym szczegółem, za który te kwiaty są uwielbiane, są białe narośla na zewnętrznej stronie liści. Niektóre okazy (perłowe, wydłużone) pokryte są naroślami wewnątrz i na zewnątrz.

Monantes

Kolejny przedstawiciel rodziny gruboszowatych. Ten karłowaty sukulent ma grube i ściśle przylegające liście. Uwielbia jasne oświetlenie, ale lepiej chronić go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Jego wygląd nie pozostawi nikogo obojętnym i będzie stale przyciągał uwagę gości. Piękne kwiaty o nietypowym kształcie dobrze komponują się z zielonymi, gęstymi liśćmi.

Senecio Rowleyana

Są klasyfikowane jako sukulenty ampelous: są cienkimi, płożącymi się gałęziami z liśćmi w kształcie groszku. Mogą być jednolicie zielone lub pstre (z białymi lub żółtymi kropkami, paskami).

Na zdjęciu Senecio rowleyani

Kalanchoe

Do podgatunków należą sukulenty łodygowe, kwitnące. Bardziej popularne są Kalanchoe pierzaste (z małymi „dziećmi” na krawędziach ostrych liści) lub Morgan (kwitnący podgatunek o okrągłych liściach).

Spośród nietypowych przedstawicieli można wyróżnić filcowe (liście owłosione), wiechowate (podobne do echeverii).

Adenium

Piękne drzewo o grubym pniu, rzadkiej koronie na szczycie i jasnych kwiatach. Obesity, Arabian lub Multiflorum wyglądają jak bonsai same w sobie, bez konieczności skomplikowanego kształtowania.

Lithops lub Argyroderma

Druga nazwa sukulenta to żywe kamienie. Jedna roślina ma dwa gęste liście przypominające kamyki. Podczas kwitnienia między nimi pojawia się pąk na łodydze.

Najlepiej wyglądają w kompozycji z wielu jednostek.

Jak dbać?

Pomimo swojego bezpretensjonalnego trybu życia, sukulenty nadal wymagają pielęgnacji. Przestrzegaj minimalnych wymagań pielęgnacyjnych, a będą Cię zachwycać swoim pięknem przez długi czas.

Temperatura i wilgotność

W swoim zwykłym klimacie wielu przedstawicieli gatunku rozwinęło zdolność do samofotosyntezy: to znaczy, że główna wymiana w ich komórkach zachodzi w nocy, w chłodnych godzinach. Dlatego w domu również wskazane jest zapewnienie dużej różnicy temperatur – gorąco w dzień, zimno w nocy (ale nie należy ich zamrażać).

Latem śmiało wynoś doniczki na zewnątrz lub na balkon – rośliny dobrze rosną na świeżym powietrzu. Na otwartej przestrzeni nie trzeba ich nawet podlewać, wystarczy letni deszcz.

Ważne! W mokrą, zimną jesień nie należy trzymać sukulentów na zewnątrz, ponieważ źle znoszą nadmierne podlewanie.

Lepiej uprawiać oszczędne rośliny w warunkach niskiej wilgotności: sukulenty lepiej zniosą suche, gorące powietrze z grzejnika niż wilgotne powietrze w łazience.

Oświetlenie

Ponieważ na wolności żyją w gorących, suchych rejonach, aby uprawiać sukulenty w pomieszczeniach, należy zapewnić im stałe światło. Jedną z opcji jest umieszczenie ich na parapecie, ale lepiej jest chronić niektóre odmiany przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych — końcówki zaczną się „palić” i zmieniać kolor. Ale można temu łatwo zapobiec, ucząc się cech pielęgnacyjnych dla swojego gatunku.

Jeśli uprawa na słońcu nie jest możliwa, ale jest dużo sukulentów, zaleca się uzupełnienie oświetlenia specjalną fitolampą.

Gleba

Kolejnym ważnym czynnikiem w uprawie sukulentów jest odpowiednio dobrana gleba. W swojej ojczyźnie dobrze rosną w piasku, więc w domu trzeba zorganizować najbardziej podobne warunki:

• Dobry drenaż. Idealna gleba powinna być dobrze wentylowana i umożliwiać przepływ wody, ponieważ sukulenty nie tolerują stojącej wilgoci i mogą zacząć gnić.
• Gleba powinna być porowata, aby zapewnić wentylację korzeni. Ponownie, w celu uniknięcia tworzenia się zgnilizny w systemie korzeniowym.
• Neutralny poziom kwasowości. Aby lepiej wchłaniać składniki odżywcze, zapewnij neutralne lub lekko kwaśne pH gleby, stosując wapno gaszone lub popiół.
• Upewnij się, że mieszanka zawiera wystarczającą ilość minerałów.

Najłatwiejszym sposobem spełnienia wszystkich wymagań jest zakup gotowej mieszanki. Ale jeśli nie ma możliwości lub chęci, to mieszankę gleby można łatwo przygotować samodzielnie. Opowiem Ci o tym poniżej.

Zdecydowanie! Regularnie sprawdzaj wilgotność gleby i w razie potrzeby utrzymuj optymalny poziom wilgotności i kwasowości dla konkretnego rodzaju sukulentów.

Doniczka

Głównym zadaniem doniczki jest zapewnienie optymalnych warunków wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego. Wymagania dotyczące pojemności różnią się w zależności od rodzaju rośliny: niektóre wymagają wydłużonej doniczki, inne szerokiej. Lepiej jest zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi konkretnego rodzaju sukulenta. Istnieją jednak ogólne wymagania, o których opowiem teraz:

• Zachowaj kształt doniczki przez cały okres wzrostu, ale rozmiar należy zmieniać raz na 2-3 lata podczas przesadzania.
• Rozmiar doniczki powinien być nieco większy od rozmiaru systemu korzeniowego – około 10% średnicy. Ważne, aby doniczka nie była zbyt duża, w przeciwnym razie woda będzie się zatrzymywać, a rośliny będą gnić.

Podlewanie

Nawet pomimo zapasów wody w komórkach i zdolności do jej gromadzenia, sukulenty nadal potrzebują regularnego podlewania. Najlepiej obserwować glebę – przytrzymać drewniany patyk w pobliżu doniczki i przebić warstwę 1,5-2 cm od powierzchni. Jeśli cała ta przestrzeń jest sucha – można podlewać. Mokre – odłożyć nawilżanie na później.

Ważne! Istnieje niepisana zasada: lepiej pominąć podlewanie niż podlać za dużo.

Należy również unikać silnego przesuszenia: jeśli liście zwiędły i stały się wiotkie, to znaczy, że minęło zbyt dużo czasu między podlewaniami.

Nawozy

Nawozy pomogą zapewnić roślinom komfortowe warunki:

• sukulenty nawozić w okresie aktywnej wegetacji (marzec – początek września);
• nie nawozić bezpośrednio po przesadzeniu, lepiej odczekać 4 tygodnie;
• stosować uniwersalne kompozycje o niskiej zawartości azotu;
• nawozić rośliny w miejscach słabo oświetlonych można prowadzić do słabego wchłaniania składników odżywczych.

Co musisz wiedzieć o rozmnażaniu?

Proces jest inny dla każdego gatunku, przeanalizuję główne opcje:

• Liście. Większość sukulentów wyróżnia się zdolnością do wzrostu z liścia – proces nie jest szybki, ale jednocześnie można wyhodować dużą liczbę roślin na raz.
• Sadzonki. Metoda jest możliwa tylko dla odmian łodygowych, są preferowane jako przyspieszenie wzrostu nowego kwiatu. Odetnij gałąź z kilkoma liśćmi, wbij ją w ziemię lub wermikulit, podlej i pozostaw: wkrótce uformuje się korzeń, rozpocznie się faza aktywnego wzrostu.
• Maluchy. Niektóre odmiany tworzą dzieci na sobie: na przykład Kalanchoe. Jeśli wykorzystasz te okruszki, sadząc je w ziemi, wkrótce staną się niezależnymi przedstawicielami gatunku.
• Nasiona. Najwolniejsza metoda, ale ułatwia transport z innych krajów i kontynentów.

Ważne! Pojemniki na sukulenty muszą mieć otwory drenażowe lub grubą warstwę drenażową z dużej porowatej gliny, aby woda nie zalegała w korzeniach.

Zdjęcie przedstawia wariant rozmnażania sukulentów przez liście

Nuanse przesadzania

Przed przesadzeniem dowolnego rodzaju zakupionego sukulenta do nowej doniczki należy przygotować dla niego glebę. W sprzedaży znajdziesz wiele gotowych mieszanek, ale nie wszyscy producenci odpowiedzialnie podchodzą do ich przygotowania i zachowują proporcje.

Zobacz, jak przesadzić kaktusa.

Dlatego bardziej niezawodne jest przygotowanie gleby w domu. Przepisów jest tu tyle, ile jest odmian barszczu wśród różnych gospodyń domowych, ale najważniejsze, o czym należy pamiętać, to że gleba powinna być „biedna” i luźna.

Najłatwiejszym sposobem jest zmieszanie 1 części ziemi darniowej, 1 części podłoża torfowego, 1 części środków spulchniających – ceglanych lub kamiennych wiórów, piasku rzecznego, zakupionego perlitu, wermikulitu, keramzytu.

Rośliny przesadza się w razie potrzeby, lepiej zaplanować przesadzanie na wiosnę (od marca do kwietnia) lub lato.

Piękne opcje projektowe i kompozycje

Najczęściej sukulenty można zobaczyć w sprzedaży w floraria: specjalne przezroczyste naczynia do ich hodowli. Jako pojemnika możesz użyć zwykłego akwarium lub specjalnego słoika przeznaczonego na kwiaty.

Oryginalne kompozycje w pięknych naczyniach wyglądają nie mniej imponująco: para do herbaty, taca, czajniczek. Nadają się duże i małe pojemniki wykonane z dowolnych materiałów: od kubków do kawy espresso po emaliowane misy.

Ampelous Representatives świetnie prezentują się w doniczkach na głowę: roślina zastąpi fantazyjną fryzurę z długimi włosami lub wystającym jeżem. Bonsai formuje się z gatunków łodygowych, Crassula Hobbit prezentuje się w tym projekcie szczególnie dobrze.

Najbardziej doświadczeni ogrodnicy mogą złożyć zielony obraz z żywych sadzonek: idealnie wpasuje się on w styl ekologiczny.

Zdjęcie przedstawia udekorowane florarium

Jak prezentują się we wnętrzu?

Sukulenty to uniwersalne rośliny do każdego pomieszczenia. Nie zajmują dużo miejsca, wygodnie układają się na stołach roboczych, wąskich parapetach, małych półkach, regałach na książki.

W aranżacji salonu kompozycja w pięknym florarium zapuści korzenie na stoliku kawowym, w sypialni – na stoliku nocnym. Do kuchni możesz zrobić lub kupić specjalne doniczki na magnesach i posadzić ogród na lodówce.

Kilka pojemników w pokoju dziecięcym nauczy dzieci, jak dziecko samo będzie opiekować się zielonymi mieszkańcami.

Niektóre odmiany sukulentów lubiące cień zakorzenią się w łazience, ale należy je trzymać z dala od źródeł wody.

Na zdjęciu widać zielony obraz na stole

Sukkulenty uwielbiają dzieci i dorośli, początkujący i doświadczeni hodowcy kwiatów: nie wymagają poważnej pielęgnacji, zachwycają kształtami i kolorami, łatwo dostosowują się do każdych warunków.