Jakie materiały i metody są odpowiednie do wykończenia pieca?

Co można wykorzystać do pokrycia pieca?

Elewacyjne części pieców, które zapewniają ciepło za pomocą węgla i drewna opałowego, to elementy, które zawsze mają ogromną liczbę różnych wymagań.

Niepalność, wytrzymałość, trwałość, estetyka, ochrona przed zmianami fizycznymi i chemicznymi pod wpływem temperatury, higiena, łatwość codziennego użytkowania – istnieje wiele kryteriów wyboru odpowiednich materiałów. Muszą one wytrzymać intensywną pielęgnację za pomocą żrących środków czyszczących, poradzić sobie z imponującą liczbą cykli termicznych ogrzewania i chłodzenia, a także zwiększyć poziom bezpieczeństwa przeciwpożarowego pomieszczeń.

Co zaskakujące, istnieje wystarczająco dużo materiałów okładzinowych, które mają wszystkie wymienione cechy. Sprzedawane są w wyspecjalizowanych sklepach w postaci gotowych bloków ciśnieniowych, płyt sufitowych i suchych roztworów. Najpopularniejsze opcje okładzin domowych pieców lub kominków obejmują:

• mieszanki do tynkowania powierzchni;

• płytki ceramiczne o równych narożnikach;

• cegły elewacyjne;

• kamienie naturalne lub sztuczne;

• funkcjonalne klinkiery;

• blachy stalowe;

• majoliki;

• proste rodzaje bielenia;

• płytki z płytek;

• terakotowe płytki ścienne itp.

Wszystkie przedstawione opcje mają swoje zalety i wady. Musisz dokonać bardzo ostrożnego wyboru, biorąc pod uwagę swój obecny budżet, jakość pożądanego efektu i rodzaj zastosowanego ogrzewania.

Tynk

Najtańszym, ale mniej atrakcyjnym i niezbyt trwałym rozwiązaniem jest po prostu otynkowanie pieca w celu późniejszego nałożenia farby i lakieru. Pozwala to uzyskać mniej lub bardziej przyzwoitą powłokę, która jednak z czasem stanie się bezużyteczna. Z pracami nad okładziną elewacji możesz poradzić sobie sam, bez angażowania doświadczonych rzemieślników. Materiał okładzinowy ma wiele oczywistych zalet:

• szeroka dostępność – mieszanka jest prezentowana w asortymencie każdego specjalistycznego centrum handlowego;

• przystępny koszt – oszczędności na zakupie drogich płytek i płyt żaroodpornych;

• znaczna uniwersalność elementów ramy – możliwość uszlachetnienia konstrukcji pieca dowolnego popularnego typu;

• zwiększona funkcjonalność – rozwiązanie zwiększa grubość płytek i powierzchnię ścian ceglanych urządzenia, poprawiając jego wydajność.

Tynk zapewnia odpowiedni stopień bezpieczeństwa przeciwpożarowego, w tym poprzez uszczelnienie, z późniejszym zmniejszeniem szans na przenikanie tlenku węgla do pomieszczenia.

Płytki

Kolejna popularna opcja, regularnie spotykana w domach prywatnych o różnych rozmiarach. Płytki są uważane za jeden z najbardziej wszechstronnych materiałów na okładziny pieców. Mają całą listę różnorodnych zalet: od wysokiej odporności cieplnej i stabilności mechanicznej po zdolność do akumulacji ciepła i niską absorpcję wody. Bloczki ceramiczne tego formatu dzielą się na pięć dużych grup:

• płytki – budżetowa elewacja, przy zakupie której należy zwrócić uwagę na kluczowy parametr odporności na ciepło;

• płytki granitowe – płytki wypełnione wszelkiego rodzaju dodatkami w postaci pokruszonych drobnoziarnistych wiórów kamiennych;

• szamot – żaroodporne porowate podłoża o kruchej strukturze, układane w miejscach o maksymalnym narażeniu na temperaturę;

• terakota – prosta szkliwiona kompozycja, wyróżniająca się charakterystycznym czerwonobrązowym odcieniem;

• klinkier – analog gliny, wytwarzany przez prasowanie z późniejszym wypalaniem termicznym.

Estetyczny wygląd, przystępna cena, niska waga, zdolność do akumulacji i oddawania ciepła, najwyższa trwałość – uniwersalny materiał ma wystarczająco oczywiste zalety.

Przyjrzyjmy się bliżej najpopularniejszemu z nich — kafelkom. Jest najbardziej pożądany, ale nie ma żadnych imponujących cech. Kafelki są mocną klasą średnią materiałów przeznaczonych do licowania konstrukcji pieców. Nie mają odpowiedniej odporności na ciepło i stabilności mechanicznej, a najbardziej odporne na ciepło opcje są w dużym stopniu uzależnione od banalnych zmian temperatury.

Podczas użytkowania panele mogą pękać i tracić swój pierwotny, raczej wyrafinowany i schludny wygląd. Ponadto eksperci nie zalecają zakupu produktów o wymiarach większych niż 20×20 cm. Takie modele absolutnie nie są przeznaczone do stosowania w chłodniach.

Dlatego nie będzie można wyposażyć pieca w pensjonacie lub w kuchni letniej przy użyciu tego materiału budowlanego. Jedyną znaczącą zaletą tych bloków jest łatwość montażu. Nawet początkujący, początkowo daleki od wydarzeń związanych z dekoracją odpowiednich struktur, poradzi sobie z montażem płytek.

Cegła licowa

Jeden z najstarszych elementów stosowanych w różnych dziedzinach budownictwa. Jest praktyczny, atrakcyjny i trwały. Pozwala tworzyć piękne elewacje do pieców grzewczych i kuchennych zasilanych paliwem stałym. Charakteryzuje się całą listą zalet:

• niesamowita trwałość – fundament położony przez prawdziwego doświadczonego rzemieślnika będzie służył swojemu właścicielowi nawet do 100 lat;

• wyjątkowa odporność na ciepło – odporność na wszelkie źródła ognia, niezawodna ochrona przed zmianami pod wpływem temperatury;

• stuprocentowo przyjazny dla środowiska – całkowite bezpieczeństwo, produkcja z naturalnych składników (glina, wapno, piasek kwarcowy);

• odporność na wahania temperatury – ochrona przed uszkodzeniami konstrukcyjnymi narożników, które powstają w wyniku cykli nagrzewania i chłodzenia;

• najszerszy asortyment – możliwość zakupu dekoru pasującego do każdego nowoczesnego wnętrza.

Jedyną wadą materiału są najwyższe wymagania dotyczące montażu. Maksymalne dopuszczalne odchylenia szerokości i długości w piecu ceglanym wynoszą odpowiednio około 3 i 4 milimetry.

Płyty klinkierowe

Ogólna nazwa mas budowlanych wytwarzanych przy użyciu specjalnej holenderskiej technologii. Bloki wykończeniowe są wytwarzane z glin łupkowych przy użyciu wypału w wysokiej temperaturze. Pod względem właściwości technicznych są zbliżone do kamienia naturalnego. Do głównych zalet eksploatacyjnych zalicza się:

• ognioodporność — brak utraty właściwości eksploatacyjnych przy narażeniu na znaczne temperatury;

• odporność na uszkodzenia mechaniczne — niezawodna ochrona przed zarysowaniami, pęknięciami, odpryskami, agresywnym środowiskiem chemicznym i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi;

• współczynnik rozszerzalności cieplnej — wartości standardowe, oscylujące wokół 6-9% (wartość zależy od ilości dodatków);

• najwyższa pojemność cieplna — zdolność do gromadzenia energii cieplnej, a następnie uwalniania jej do przestrzeni zewnętrznej;

• ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym — odporność na promieniowanie słoneczne i blaknięcie.

Jeśli zostaną zachowane wszystkie technologie produkcji, koszt takiego materiału będzie o rząd wielkości wyższy niż w przypadku zwykłych płytek ceramicznych. Ponadto jego montaż odbywa się przy użyciu specjalnych mieszanek i roztworów wykończeniowych.

Projekt z kamienia naturalnego lub sztucznego

Panele szamotowe, płytki, marmur i inne rodzaje kamienia to lista kompozycji stosowanych do rozwiązywania problemów z układaniem ścian pieców w każdej chwili. Co więcej, specjaliści zwrócili szczególną uwagę na ostatni składnik.

Faktem jest, że kamień naturalny lub sztuczny zalicza się do pewnego rodzaju segmentu premium. Jego włączenie do listy najlepszych rozwiązań do dekoracyjnego wykończenia pieców na paliwo stałe wynika z obecności imponującej listy zalet:

• przyjazność dla środowiska i 100% bezpieczeństwa chemicznego i sanitarnego;

• optymalne proporcje wagowe, łatwy montaż, całkowita szybkość suszenia;

• niesamowita odporność na uszkodzenia mechaniczne;

• brak skutków ubocznych podczas ogrzewania i chłodzenia;

• łatwa konserwacja, nie wymaga szczególnie żrących środków czyszczących i odczynników;

• trwałość, wierna służba właścicielowi przez wiele dziesięcioleci;

• duży wybór faktur, łatwa interakcja z dowolnym wnętrzem;

• niski procent absorpcji wody, zwiększona wydajność instalacji cieplnych.

Jedyną wadą naturalnych lub sztucznych kamień to oczywiście koszt. Możesz rozważyć takie rozwiązanie tylko wtedy, gdy dysponujesz rozsądnym budżetem. W przeciwnym razie powinieneś zwrócić uwagę na tańsze odpowiedniki – płytki, klinkier lub szamot.

Stelaże i blachy metalowe

Metal to rzecz, którą można wykorzystać zarówno do obudowy, jak i do układania pieców. Preferowane są blachy ocynkowane lub ich aluminiowe odpowiedniki. Do najważniejszych zalet eksploatacyjnych tego materiału zalicza się:

• niski koszt;

• szybkość układania nawierzchni;

• łatwość montażu;

• estetyka (po pomalowaniu);

• możliwość stosowania blach żebrowanych;

• higieniczność i łatwość konserwacji.

Jednakże materiał ten nigdy nie został zaklasyfikowany do grupy materiałów premium. Eksperci starają się tego unikać, powołując się na imponującą listę głównych wad:

• nadmierne nagrzewanie się przepustnic ściennych pieca, drzwi paleniska i popielników;

• krótkotrwałe farby i lakiery, które wymagają aktualizacji;

• słaba interakcja zwykłej farby z aluminium;

• dodatkowa korozja paneli ułożonych wewnątrz.

W domach z piecami wykonanymi z blachy obserwuje się zwiększoną szybkość nagrzewania. Jednak wydajność konstrukcji jest niwelowana przez szybkie chłodzenie i zwiększone zużycie paliwa.

Bielizna

Najprostszym, najszybszym i najtańszym narzędziem do licowania ceglanej powierzchni pieca jest oczywiście banalne bielenie. To rozwiązanie nie ma żadnych szczególnych zalet, ponieważ należy raczej do klasy budżetowych analogów. Jedyną znaczącą zaletą suchej mieszanki bielącej jest możliwość jej samodzielnego ułożenia. Wszystkie czynności są wykonywane krok po kroku według najprostszych instrukcji, z którymi poradzi sobie nawet początkujący. W efekcie właściciel domu otrzymuje:

• dość estetyczną komorę gotowania (po pomalowaniu nabiera pięknego wyglądu);

• niezbyt trwałą, ale dość mocną konstrukcję, która może służyć właścicielowi przez co najmniej kilka lat;

• dobry zestaw norm bezpieczeństwa przeciwpożarowego – rozwiązanie uszczelnia pęknięcia, zapobiegając wnikaniu tlenku węgla;

• zwiększoną funkcjonalność – element sprawia, że ściany są grubsze, wydłużając czas regulacji ogrzewania i chłodzenia.

Ogólnie rzecz biorąc, mówimy o niedrogiej, ale jednocześnie popularnej opcji, która ma swoje zalety. Wiele osób wykorzystuje go jako rozwiązanie tymczasowe, biorąc pod uwagę obecny niedobór budżetu.

Terakota elewacyjna

Materiał wykonany z prostej białej gliny i wypalany w wysokich temperaturach (od 1000 °C). Dość trudny i długotrwały proces technologiczny daje pożądany efekt – firmy produkują gładkie, suszone, zdobione i polerowane płyty, które wytrzymują imponujące obciążenia termiczne i mechaniczne.

Oprócz ciekawej struktury blok charakteryzuje się niezwykłym wyglądem. Jego odcień przypomina jednoczesną mieszankę koloru klasycznej cegły, dzikiego kamienia i naturalnego drewna. Do głównych zalet eksploatacyjnych tego rozwiązania zalicza się:

• stuprocentowa ekologiczna czystość i bezpieczeństwo – można stosować w miejscach, w których przebywają dzieci lub osoby ze stwierdzonymi alergiami;

• podstawowa pielęgnacja i konserwacja – dość brudny kolor bazowy, nałożony cienką warstwą, wskazuje, że właściciel pieca nie będzie musiał poświęcać osobistego czasu na dokładne czyszczenie;

• bogaty i estetyczny wygląd – materiał pasuje do każdego nowoczesnego wnętrza, uszlachetniając urządzenie grzewcze działające na paliwo stałe;

• najszersza gama faktur – producenci oferują ogromne katalogi produktów, oferując konsumentom, w tym analogi imitujące naturalne drewno lub kamień;

• zwiększona wydajność – substancja podwaja parametry przenoszenia ciepła modułu grzewczego, dzięki czemu pomieszczenie nagrzewa się znacznie szybciej.

Terakota praktycznie nie ma wad, zwłaszcza jeśli nie zwrócisz uwagi na jej porowatość. Jeśli nie obchodzimy się z nimi prawidłowo, krawędzie, boczne instalacje płytek i ściany pieca po prostu się kruszą.

Zalecenia dotyczące projektu pieca

Osoba wybierająca piec do własnego domu musi wziąć pod uwagę całą listę różnych wskaźników.

• Po pierwsze, musisz zrozumieć cechy samego projektu. Komory do gotowania mogą być narożne, montowane na ścianie, przednie, obrotowe i wbudowane.
• Po drugie, powinieneś zrozumieć, jakie cechy ma wybrana jednostka. Może ona mieć unikalne kierunki komina, podwójne ściany, zimne uchwyty, pierścienie do gotowania, regulatory przepływu powietrza i duże okna widokowe.

Aby moduł pasował do obecnego wnętrza, właściciel domku będzie musiał zwrócić szczególną uwagę na listy standardowych projektów projektowych:

1. Francuski styl prowansalski – stawiamy na wyłącznie naturalne materiały, wybieramy monochromatyczne jasne i pastelowe kolory.

2. Estetyka rustykalnych naturalnych kamieni – instalujemy piec w salonie, tworząc przestrzeń do wieczornych spotkań towarzyskich. Wszystko uszlachetniamy naturalnym drewnem, a komorę do gotowania wyposażamy w terakotę lub klinkier.

3. Włoski wiejski klimat — łączymy słoneczne, proste i skromne odcienie z dość bogatym wzornictwem. Powierzchnie wykańczamy tynkiem weneckim, starając się dodać jak najwięcej kamienia.

Opcji uszlachetnienia pieca jest naprawdę wiele. Ale wysokiej jakości projekt można wykonać samodzielnie tylko na podstawie zaleceń doświadczonych rzemieślników.

Jak wyłożyć piec kafelkami?

Proces Samodzielne okładanie pieca nie wydaje się trudne, zwłaszcza jeśli postępujesz zgodnie z sensowną instrukcją. Początkowym zadaniem jest określenie wymaganej ilości materiałów do zakupu. Jeśli mówimy o klasycznych płytkach i warstwach tynku, mistrz powinien obliczyć powierzchnię powierzchni, która ma być dekorowana, nie zapominając o spoinach między płytkami (na nich układa się 1,5-2 cm). Następnym krokiem jest wybór odpowiednich narzędzi:

• montaż siatki wzmacniającej;

• młotek z gumową końcówką;

• dłuto i wiertarka udarowa;

• klej odporny na ciepło;

• przecinarka do glazury;

• profile metalowe i szpachle;

• poziomica pęcherzykowa lub elektroniczna;

• masa do fugowania;

• szlifierka;

• łączniki umożliwiające przymocowanie krzyżaków do prowadnic;

• podkład do przyczepności;

• krzyżyki szwów.

Cały asortyment jest kupowany dosłownie jednorazowo, w każdy specjalistyczny sklep z narzędziami.

Instrukcja krok po kroku

Kluczem do udanej pracy jest staranne i kompleksowe przygotowanie. Powierzchnia ścian pieca jest oczyszczana z brudu, impregnowana podkładem i pokrywana wstępnie dobranym składem tynku żaroodpornego. Do usuwania starych elementów wykończeniowych (oczywiście, jeśli takie istnieją) używa się młotków, dłut, wiertarek i wiertarek. Gdy tylko mur początkowy całkowicie wyschnie, mistrz powinien przystąpić do okładzin.

Krok nr 1. Cięcie powierzchni płytki do okładziny pieca i rozcieńczanie kleju

Za pomocą specjalnej przecinarki do płytek rozdzielamy panele według wstępnie wybranego wzoru. Urządzenie profilowe można zastąpić zwykłą szlifierką, z odpowiednią nasadką tarczową. Skład kleju rozcieńcza się wyłącznie zgodnie z instrukcją – zalecenia są drukowane bezpośrednio na workach z materiałem budowlanym.

Krok nr 2. Formowanie płaszczyzny bazowej

Pracę zaczynamy od dołu, układając równą, wybitą linię na dolnej krawędzi paneli, zgodnie z poziomicą budowlaną laserową lub pęcherzykową.

Zwracamy szczególną uwagę na stopnie i odchylenia, ponieważ jakość dalszej pracy zależy bezpośrednio od operacji układania rzędu początkowego.

Krok nr 3. Układanie kolejnych rzędów

Postępujemy w podobnej kolejności – nakładamy klej do płytek na panel, a następnie na powierzchnię roboczą. Pomiędzy liniami montujemy specjalne krzyżyki konstrukcyjne, pozwalające zachować ten sam rozmiar spoin.

Krok nr 3. Wykonujemy wyrównanie

Warstwa tynku musi być również wyrównana wyłącznie za pomocą poziomicy elektronicznej lub pęcherzykowej. Jeśli nie ma odpowiednich narzędzi, mistrz używa zwykłej linii pionowej. Panele dociska się głęboko za pomocą młotka – małego młotka z gumową gałką. Specjalista pokrywa obszar wyłącznie w tej kolejności. Najpierw formuje płaszczyzny, a następnie zaczyna w nich montować płytki.

Krok nr 4. Wypełnianie spoin

Na tym etapie będziesz musiał użyć specjalnej, wcześniej wybranej i zakupionej ognioodpornej zaprawy fugowej. Element umieszcza się w obszarze spoiny, a następnie wyrównuje za pomocą szpachelki lub małego wałka.

W takiej pracy nie ma żadnych trudności. Głównym zadaniem mistrza jest utrzymanie poziomu – dlatego powinien on jak najczęściej oddalać się od pieca i wizualnie sprawdzać powierzchnię. Wszelkie odchylenia i zniekształcenia doprowadzą do tego, że potencjalnie piękna konstrukcja straci wszelką estetykę.

Instrukcje wideo dla początkujących

Zanim zaczniesz instalować panele ceramiczne, terakotowe, kafelkowe lub granitowe, właściciel pieca opalanego węglem i drewnem powinien zapoznać się ze wszystkimi niuansami nadchodzącego procesu roboczego.

Można to zrobić, korzystając z instrukcji opublikowanych w Internecie. Najlepszym sposobem na zdobycie informacji jest oglądanie specjalistycznych filmów. Na szczęście popularne strony hostingowe mają wystarczająco dużo podręczników edytowanych przez doświadczonych glazurników.

Piękne przykłady

Aby efekt prac okładzinowych przewyższył wszelkie możliwe oczekiwania, początkujący rzemieślnik musi zwrócić uwagę na przykłady innych, naprawdę poprawnych i stylistycznie sprawdzonych rozwiązań.

W ramach tego projektu piec pełni funkcję swoistej wyspy – centralnej strefy uwagi wizualnej. Ma również charakter użytkowy – służy do gotowania i wysokiej jakości ogrzewania salonu/jadalni.

Oto przykład klasycznego rosyjskiego pieca, z elementami malarstwa i artystycznej oprawy, zrealizowanego za pomocą cegieł elewacyjnych. Moduł dzieli pomieszczenie na dwie strefy — funkcjonalny salon i mały kącik do przechowywania różnych przedmiotów domowych.

Nowoczesny kominek, który z łatwością wpasuje się w ekskluzywnie nowoczesne wnętrze. Ceglane panele wykończeniowe pieca są uzupełnione szamotowymi płytkami podłogowymi, które imitują tradycyjną wenecką granitową podstawę.

Projekt pieca o ekskluzywnie praktycznym charakterze. Nadaje się zarówno do ogrzewania różnych pomieszczeń domowych, jak i do gotowania. Wykończenie pieca to połączenie płytek klinkierowych i cegieł.

Najbardziej masywna konstrukcja, zaprojektowana przede wszystkim do mocnego ogrzewania. Elementem dekoracyjnym jest klasyczna cegła murowana, udoskonalona elementami funkcjonalnymi – przepustnicami, regulatorami powietrza, małą szklaną ramą itp.