Szalone palety barw, nowe, opływowe kształty, innowacyjne materiały… Styl retro nie uznawał żadnych ograniczeń, ale istniały pewne momenty produkcyjne, które dyktowały meblom własne zasady. I tak masywne szafy i kredensy były uważane za rzadkość – meble szafkowe były przeważnie niskie, ale wydłużone. Kolejną charakterystyczną cechą stylu retro są cienkie, wysokie nóżki. Wszystko stało na nóżkach: szafki, komody, kredensy i sekretarzyki. Najczęstszym materiałem było polerowane drewno, a czasami w jednym produkcie stosowano kilka odcieni drewna.
Nawyki zakupowe również odegrały pewną rolę w kształtowaniu tego stylu: ludzie nie dysponowali dodatkowymi środkami, więc nie każdy mógł sobie pozwolić na zakup całego zestawu mebli na raz. W rezultacie meble gabinetowe w jednym pomieszczeniu były bardzo różnorodne, ponieważ kupowano je w różnym czasie i od różnych producentów.
Meble tapicerowane w stylu retro wyróżniają się płynnymi kształtami i tymi samymi cienkimi, wysokimi nóżkami z drewna lub metalu. Dwoma najmodniejszymi wówczas rozwiązaniami tekstylnymi były błyszcząca skóra ekologiczna i aksamit. Miękkie grupy mebli były wszędzie uzupełniane niskimi stolikami kawowymi, niekiedy o bardzo nietypowych kształtach.
– Zacznijmy może od salonu. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, aranżując wnętrze w stylu retro, jest układ pomieszczenia. Styl retro sugeruje, że jego centrum pozostaje puste, a wszystkie meble są ustawione wzdłuż ścian. Wyjątkiem może być stolik kawowy o ciekawym kształcie – tradycyjnie umieszcza się go przed sofą.
Nastrój salonu tworzą niskie ścianki, które w przestrzeni postsowieckiej nazywano „schodkami”. W jednej ich części znajduje się kryształ, w drugiej – książki. Jeśli „radziecki szyk” nie przypadł Ci do gustu, to również nie powód, by rezygnować z idei retro – taką „schodkę” można z powodzeniem odrestaurować, dodając jej nowoczesnych akcentów. W internecie znajdziesz setki kursów mistrzowskich na temat renowacji starych mebli w domu! Warto jednak pamiętać, że rękodzieło jest pracochłonne i wymaga pewnych umiejętności – jeśli ich nie posiadasz, możesz po prostu kupić nowoczesne meble w tym stylu. Niekoniecznie na ścianę – całkiem możliwe, że poradzisz sobie z komodą lub biurkiem. Przy okazji, konsola będzie również doskonałym nawiązaniem do stylu retro.
Sypialnia w stylu retro zachowuje niemal klasyczne cechy: łóżko o regularnym czworokątnym kształcie z dwiema szafkami nocnymi na nogach po bokach. Dodatki mogą pełnić rolę elementów kształtujących styl: lampa podłogowa z jasnym, przytulnym abażurem, fotel bujany lub miękki fotel, ale znów na wysokich nogach.
W kuchni retro kredens będzie w centrum uwagi: w latach 50. i 70. XX wieku ten „król mebli” był projektowany specjalnie do kuchni, a nie do salonu. Postaw na tekstylia, użyj bawełnianych zasłon i obrusów z dużym, jasnym wzorem. Szczególnie istotne są czerwone wzory w kratkę i dowolne zestawienia kolorów w groszki.
Urządzając mieszkanie w stylu retro lub po prostu ulepszając istniejące wnętrze za pomocą jasnych, nastrojowych detali, Możesz postawić na styl szalonych lat 50. lub bardziej neutralny – wszystko zależy od Twojej wizji i światopoglądu. Jeśli planujesz całkowitą odnowę wnętrza, skonsultuj się z projektantem: nawet jeśli nie posiadasz ani jednej babcinej komody czy stolika kawowego, profesjonalista z łatwością stworzy dla Ciebie projekt o niepowtarzalnym i charyzmatycznym charakterze retro. Słusznym rozwiązaniem będzie zamówienie mebli retro według indywidualnego projektu – w ten sposób wymiary zostaną dopasowane do Twojego mieszkania, a wnętrze nie będzie jak „u babci”, a bardzo stylowe.
Przeczytaj także:
- Trendy tekstylne dla Twojego wnętrza na rok 2025
- Najsłynniejsza willa na Capri: wieki historii i piękna
- Dziesięć najwspanialszych zamków w Europie: część II
- TOP 10 najbardziej imponujących zamków w Europie – część 1
- 3 wyjątkowe wieżowce przyszłości, które jeszcze nie istnieją
- Legendarny Pałac Peterstadt: Sekrety zapomnianego cesarza