Wnętrze w stylu retro: wyjątkowy design dla Twojego domu

Charakterystyczne cechy stylu

Na początek podajmy precyzyjną definicję retro designu. „Retro” (od łacińskiego retro – spojrzenie w przeszłość) rozumiane jest jako stylizacja wnętrza w stylu XX wieku. Choć samo pojęcie jest dość szerokie i odnosi się zarówno do lat 20., jak i 80., najczęściej odtwarzają one klimat lat 50.-70., rzadziej – lat 40.

Designu w stylu retro nie da się pomylić z niczym, wyróżniają go:

• Jasne kolory. Paleta zależy od okresu, w którym stylizowana jest przestrzeń, ale głównie używane są nasycone (niebieski, pomarańczowy, żółty, czerwony) lub gęste, głębokie (bordowy, indygo) odcienie.
• Ozdobne kształty. Prawie każdy mebel jest znaleziskiem projektanta. Fotele, sofy, szafki, krzesła i szafki nocne nie mogą być nazwane minimalistycznymi — wyglądają raczej jak dzieła sztuki.
• Nadruki. Stosowano głównie nadruki geometryczne i kwiatowe. Cechą stylu retro we wnętrzach są tapety lub tekstylia o charakterystycznych wzorach.
• Interesujący wystrój. W połowie ubiegłego wieku nastąpił szczyt popularności kubizmu, futuryzmu i abstrakcjonizmu. Elementy dekoracyjne ścian i stołów trafnie oddają rozkwit niestandardowych sztuk.

Cechy stylu retro według dekady

Retro interior design zaczyna się w latach 20. XX wieku, które dziś nieformalnie nazywane są „erą Gatsby’ego”, przechodzi przez spokojny neoklasycyzm lat 30. i dochodzi do wojskowych lat 40. Jednak główny okres rozwoju stylów retro we wnętrzach przypada na lata 50.-70. XX wieku. Przyjrzyjmy się bliżej każdej dekadzie.

Lata pięćdziesiąte

Pierwszą dekadę po zakończeniu krwawej wojny charakteryzowała feeria barw. Ludzie chcieli jasnych kolorów i niekonwencjonalnych rozwiązań: właśnie to oferowali im różni prywatni projektanci i zakłady przemysłowe.

Do dekoracji ścian używali głównie monochromatycznej farby i wybierali futurystyczne meble o geometrycznie zweryfikowanych sylwetkach i chromowanych nogach.

Na zdjęciu jasna kuchnia w stylu lat 50.

Lata sześćdziesiąte

Hasło „Rób miłość, nie wojnę!” i sam ruch hipisowski wprowadziły własne modyfikacje do i tak już jasnych wnętrz lat 50. W projektowaniu wnętrz pojawiły się niezwykłe kwiatowe i geometryczne wzory, które uzupełniają tonację kolorystyczną dekoracji.

Meble i dodatki stają się coraz bardziej niezwykłe, modne są stoły i kredensy na cienkich nogach.

Na zdjęciu salon w latach 60.

Lata siedemdziesiąte

W pokojach w stylu retro krzykliwe odcienie ustępują miejsca bardziej powściągliwym, naturalnym. Zamiast jaskrawej cytryny w modzie jest miód, zamiast turkusu – las.

Wyrafinowane detale mebli ustępują praktyczności i funkcjonalności: produkty stają się bardziej surowe, masywniejsze. Coraz większą popularnością cieszy się tapicerka winylowa i skórzana sof i foteli.

Zdjęcie przedstawia powściągliwy styl retro z lat 70.

Jaka jest różnica między stylem vintage i retro?

Styl vintage i retro we wnętrzach często są mylone, aby rozróżnić jeden od drugiego, rozważmy ich główne różnice.

Okres:

• Styl vintage nadal odnosi się bardziej do czasów sprzed lat 20. XX wieku, głównie uosabiając wiek XVIII-XIX.
• Retro, jak już powiedzieliśmy, reprezentuje środek XX wieku century.

Realizacja:

• Vintage wymaga użycia oryginalnych przedmiotów z danego okresu: to znaczy, że podstawą wnętrza są odrestaurowane meble i dekoracje z XVIII-XIX wieku.
• Retro daje możliwość stylizacji. Krzesła i komody mogą być nowoczesne, ale wykonane „w stylu”.

Zdjęcie przedstawia przykład salonu w stylu vintage

Ostatnią rzeczą jest wygląd. Wizualnie styl retro od stylu vintage dość łatwo odróżnić:

• Vintage — jasne odcienie, drobne kwiatowe nadruki, bogaty wystrój mebli.
• Retro — jasne, nasycone tony, geometryczne wzory, minimalistyczne meble o nietypowych kształtach.

Zdjęcie przedstawia hol w stylu retro

Jaka jest zastosowana kolorystyka?

Paleta kolorów projektu retro jest zdeterminowana przez okres, którego imitacja została wykonana. W latach 50. na przykład w modzie były jaskrawe kolory i ich śmiałe połączenia:

• niebieski + pomarańczowy, czerwony;
• czerwony + turkusowy;
• niebieski + żółty;
• cytrynowy + fioletowy;
• oliwkowy + różowy.

Na zdjęciu widać połączenie pomarańczowego i niebieskiego

W latach siedemdziesiątych szaleństwo kolorów opadło, dekoracja stała się łagodniejsza, a pojawiły się w niej naturalne odcienie. Brąz, beż, stonowana zieleń, burgund.

Nowoczesne interpretacje często biorą za podstawę jasną paletę barw, rozcieńczając ją charakterystycznymi akcentami w postaci mebli, tapety.

O czym pamiętać przy dekorowaniu?

Pokój w stylu retro zaczyna się od remontu: zwróć uwagę na wszystkie powierzchnie.

Sufit

Prosta powierzchnia pomalowana na biało to banalne, ale doskonałe rozwiązanie.

Ściany

Powierzchniom pionowym należy poświęcić jak najwięcej uwagi. Wczesny okres charakteryzuje się jednolitymi ścianami: zarówno białymi, jak i kolorowymi – pomarańczowymi, niebieskimi, żółtymi.

Na zdjęciu widoczne są jasne, jednolite ściany

Możesz również stylowo ozdobić ściany tapetą z odpowiednimi nadrukami (choć według historii pojawiły się dopiero w latach 60.). Duże geometryczne nadruki lub wyraźne linie mogą być zarówno główną ozdobą, jak i akcentem. W drugim przypadku tapeta jest używana do dekoracji powierzchni za sofą, łóżkiem i w pobliżu stołu jadalnego.

Podłoga

Szukając pomysłów na dekorację kuchni lub łazienki w stylu retro, na pewno natkniesz się na zdjęcie szachownicy na podłodze, gdzie ciemne płytki przeplatają się z jasnymi. Ta technika to klasyczne wykończenie retro.

Drewno nadaje się jako pokrycie podłogi w salonach i sypialniach. Nie musi być naturalne, dziś w sprzedaży można znaleźć wiele materiałów imitujących fakturę: linoleum, winyl kwarcowy, laminat.

Na zdjęciu widać podłogę w szachownicę w kolorze czerwonym i białym

Jakie meble będą pasować?

Ucieleśnienie stylu retro jest niemożliwe bez mebli. Przede wszystkim zwróć uwagę na siedzenia: para stylowych foteli w salonie lub zestaw krzeseł „z przeszłości” w kuchni stworzą odpowiednią atmosferę.

Jeśli chodzi o zestawy kuchenne, to nieco różnią się one od tych nowoczesnych. Górne szafki powinny być co najmniej niskie, ale wydłużone i nie sięgać sufitu.

Dobierz odpowiednie wyposażenie do zestawu: współcześni producenci produkują całe linie urządzeń gospodarstwa domowego w stylu retro – od ekspresów do kawy po lodówki.

Na zdjęciu widać czarno-białą kuchnię z żółtymi akcentami

Kolejną rzeczą, bez której trudno wyobrazić sobie pokój w stylu retro, są szafki. Komoda, toaletka, szafka, bufet, komoda, sekretarzyk powinny być wybrane najlepiej z lakierowanego drewna i na cienkich, eleganckich nóżkach.

Wybór odpowiednich dekoracji, oświetlenia i tekstyliów

Antyczne wnętrza dekoracyjne. Nie tylko główne obiekty (krzesła, szafki, stoły) wyglądają jak dzieła sztuki, ale są również uzupełnione prawdziwymi dziełami: obrazami, plakatami, lustrami. Lepiej wybrać styl malarstwa abstrakcyjnego.

Zdjęcie przedstawia jasną kuchnię-salon

Salony w domach są dekorowane tekstyliami: koce, poduszki i dywany w stylu boho dobrze imitują lata 60. (erę hipisów). Makrama równie dobrze sprawdzi się jako dekoracja ścienna lub doniczka.

Zwróć szczególną uwagę na oprawy oświetleniowe: retro żyrandole, lampy podłogowe, kinkiety i lampy stołowe wyglądają efektownie i są ozdobą pomieszczenia. Abażury z tkaniny, plastiku, szkła, żyrandole o futurystycznym wzornictwie stanowią integralną część kompozycji.

Jak urządzić wnętrze pomieszczeń?

W salonie dominują meble tapicerowane: kanapa, oryginalne fotele, pufy. W strefie rekreacyjnej niezbędny jest stolik kawowy, a pod telewizorem (nawet jeśli wisi na ścianie) niezbędna jest szafka.

Ważne! Meble tapicerowane nie są kupowane jako zestaw, ale montowane z pojedynczych elementów.

Kuchnia w stylu retro może być jasna – wybierz kolorowy zestaw, uzupełnij oryginalnymi krzesłami w jadalni i stylowa lampa wisząca.

Pierwszą rzeczą, która odróżnia sypialnię retro od nowoczesnej, jest łóżko: lekkie, podniesione na nóżkach. Po bokach znajdują się te same wizualnie lekkie szafki nocne lub stoliki. Nad częścią sypialną znajduje się przestrzeń do kreatywności, powieś jeden lub więcej obrazów.

W korytarzu w stylu retro możesz puścić wodze fantazji i zamiast szafy postawić oryginalne przedmioty, np. stół wykonany z podstawy maszyny do szycia.

Łazienka może być dyskretna, wyłożona białymi kwadratowymi kafelkami, lub kolorowa: z kolorowymi wzorami i oryginalnym lustrem.

I jeszcze jedna zaleta stylu retro: ponieważ jest on swego rodzaju rekonstrukcją starożytności i nie odpowiada współczesnym trendom, nigdy nie wyjdzie z mody. I dlatego – nadaje się jako długoterminowa aranżacja wnętrza.