Jakie rośliny nadają się do stworzenia żywopłotu?

Thuja – miękkie igły

Miękkość igieł, różnorodność rozmiarów i kształtów, a także wytrzymałość tui sprawiają, że roślina ta jest popularna wśród ogrodników. Odmiany osiągające trzy metry wysokości są wykorzystywane do tworzenia żywopłotów. Kompaktowe formy nadają się do wewnętrznego strefowania działki i układania obrzeży. Połączenie różnych odmian tui w projektowaniu krajobrazu wygląda imponująco.

Rośliny sadzi się w odległości 70-100 cm od siebie. Jeśli trzeba zapewnić gęste zielone ogrodzenie, należy zastosować dwurzędowe sadzenie przesunięte.

W umiarkowanym klimacie najlepiej sprawdzi się piramidalna odmiana tui Smaragd. Jej zaletą jest to, że nie wymaga przycinania i dobrze czuje się w warunkach miejskich. Można również posadzić żywopłot z szybko rosnącej tui brabanckiej, jednak w chłodnej porze roku rośliny tej odmiany zmieniają kolor na brązowy, co sprawia, że takie ogrodzenie jest bardziej odpowiednie do domku letniskowego niż do środowiska miejskiego. Brązowe szyszki, które tworzą się na tui brabanckiej, mogą zepsuć wrażenie żywego ogrodzenia.

Wadą tui jest to, że igły wypalają się w ostrym słońcu. Suche gałęzie mogą negatywnie wpłynąć na wygląd ogrodzenia.

Cotoneaster lucidus – jasna odmiana

Gęste, błyszczące ulistnienie irgi zapewnia jej piękno przez cały ciepły sezon. Krzew o wysokości 0,5-1,5 m jesienią zmienia kolor na bordowo-brązowy, a ciemne jagody sprawiają, że roślina wygląda jeszcze bardziej atrakcyjnie.

Dzięki walorom dekoracyjnym i łatwości pielęgnacji, błyszcząca irga idealnie nadaje się do tworzenia żywopłotów. Roślinę można przycinać, kształtując jej koronę według własnego uznania. Kolejną zaletą jest to, że jagody nie są trujące, więc irgę można uprawiać bez obaw o bezpieczeństwo innych.

Szczególną cechą pielęgnacji jest to, że regularne przycinanie kształtujące należy wykonywać. Dzieje się tak dlatego, że irga jest szybko rosnącym krzewem nadającym się na żywy płot.

Zdjęcie przedstawia długi żywopłot irgi lucidus jesienią. Burgundowy płot przycięty w jedną linię przyciąga jasnością i schludnością formy.

Spiraea – elegancja kwiatostanów

Z tawuły można wyhodować żywopłot. Obficie kwitnący krzew, osiągający wysokość do półtora metra, wyróżnia się swoim pięknem. Do jego uprawy nadaje się zarówno żyzna gleba, jak i zwykła gleba ogrodowa.

Do zalet tawuły należą bujne kwitnienie, różnorodność odmian i możliwość przybierania różnych form. Łącząc rośliny kwitnące w różnym czasie, można uzyskać ciągłe kwitnienie rabaty lub żywego ogrodzenia o średniej wysokości. Należy ostrożnie dobierać odmiany, ponieważ różnią się one tempem wzrostu, wielkością dorosłego krzewu i odcieniem liści.

Aby wygląd ogrodzenia nie stracił schludności, konieczne jest usuwanie przekwitłych kwiatostanów. Ponieważ tawuła wytwarza dużo kwiatów, jej przycinanie może zająć dużo czasu.

Na zdjęciu widać przykład obwódki z tawuł. Roślina używana do ozdabiania ścieżki zachowuje atrakcyjny wygląd nawet po kwitnieniu, dzięki jasnej barwie liści i naturalnemu, schludnemu kształtowi żywopłotu.

Berberys Thunberg – feeria barw

Jasny kolor berberysu Thunberg urzeka swoim pięknem. Paleta barw waha się od bogatych żółto-zielonych do głębokich bordowo-fioletowych tonów. Liście różnych odmian są pomalowane na jeden odcień, mają kolorową obwódkę wzdłuż zewnętrznej krawędzi lub są ozdobione pociągnięciami i plamkami. U niektórych gatunków jasnozielone letnie liście jesienią są zastępowane luksusowymi odcieniami czerwieni. Małe czerwone jagody służą również jako ozdoba rośliny.

Za pomocą tego krzewu możesz stworzyć zarówno niską obwódkę, jak i średniej wielkości żywopłot. Piękno żywopłotu można w pełni podziwiać w miejscach nasłonecznionych, gdyż w cieniu liście tracą swój dekoracyjny kolor i stają się rzadsze.

Do wad berberysu należy zaliczyć fakt, że jego gałęzie pokryte są kolcami o długości około 2 cm. Do przycinania i pielęgnacji należy podchodzić ostrożnie.

Lilak – luksus kwitnienia

Późną wiosną i wczesnym latem płoty bzu są usłane delikatnymi kwiatami i wydzielają zapach, który wielu kojarzy z nadejściem najcieplejszego okresu w roku. Do żywopłotu lepiej wybrać odmiany odporne na mróz, odporne na suszę i bezpretensjonalne w pielęgnacji. Idealne są lilaki amurskie, węgierskie, a także lilaki Mayera.

Zaletą takich krzewów jest odporność na choroby. Nie atakują ich szkodliwe owady. Pielęgnacja bzów nie jest uciążliwa, wystarczy formujące przycinanie gałęzi. Co roku należy również usuwać młode pędy, które zaczynają rosnąć obok dorosłych krzewów.

Wadą takiego ogrodzenia jest to, że po krótkim kwitnieniu lilaki tracą swój efekt dekoracyjny. Jednak piękno bujnych kwiatów rekompensuje tę wadę.

Wierzba – różnorodność form

Żywopłot z wierzby szybko zyskuje na popularności. Z jego pomocą projektanci krajobrazu osiągają skuteczny projekt granic terytorium i ochronę miejsca przed penetracją. Wierzba jest mało wymagająca pod względem warunków atmosferycznych i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Spośród różnorodności gatunków można wybrać rośliny odpowiednie do rozwiązywania różnych problemów. Wierzba karłowata nadaje się do tworzenia obrzeży. Kompaktowa, kudłata wierzba jest idealna do podziału terenu. Wierzba rozmarynowa pozwala na tworzenie zielonego żywopłotu w wilgotnych, zacienionych miejscach ogrodu. Z pomocą wysokich przedstawicieli można również tworzyć nieformowane ogrodzenia.

Zaletą wierzby jest to, że materiał do sadzenia jest dostępny i ma niską cenę. Wierzba nie jest wymagająca co do miejsca sadzenia i specjalnej pielęgnacji. Pędy plastikowe można przeplatać. Przycinanie pomaga nadać żywopłotowi kształt ogrodzenia lub ażurowej altany.

Szczególną cechą pielęgnacji jest regularne przycinanie. Bez niej wierzba rośnie niekontrolowanie, a ogrodzenie traci swój dekoracyjny wygląd.

Róża – królowa ogrodu

Ściana z róż lub niski żywopłot posadzony wzdłuż granicy podkreśla luksus ogrodu. Pielęgnacja róż może być trudnym zadaniem dla ogrodnika, ale piękno i słodki aromat tych kwiatów zdobywają serce i sprawiają, że nie boisz się trudności.

Hodowcy opracowali stosunkowo bezpretensjonalne odmiany, które nadają się do uprawy żywopłotów na działce. Rośliny o wysokości do 50 centymetrów są idealne do układania obwódek, róże od 0,5 do 1,5 metra – do kompaktowego żywopłotu, krzewy od 1,5 do 2 metrów – do średniego ogrodzenia, duże odmiany powyżej 2 metrów – do zielonej ściany usłanej szlachetnymi kwiatami. Te ostatnie czasami wymagają dodatkowego wsparcia, dlatego są mocowane na pionowych powierzchniach.

Aby zmaksymalizować efekt dekoracyjny, ważne jest, aby wybrać róże tej samej odmiany lub użyć kilku gatunków o tych samych wymiarach i okresach kwitnienia. Sadzonki róż należy sadzić w jednym rzędzie. Róże świetnie wyglądają obok drzew iglastych, co podkreśli atrakcyjność żywopłotu w chłodnej porze roku.

Wadą ogrodzenia jest to, że róże często nie znoszą dobrze mrozu. Aby ułatwić pielęgnację i rozwiązać problem zimowania, należy wybrać odmiany, które nie wymagają schronienia.

Zdjęcie pokazuje, jak różana obwódka zdobi miejsce. Elegancja kwiatów, wyrafinowanie aromatu i wspaniałość kwitnienia rekompensują wszelkie trudności związane z pielęgnacją róż.

Głóg krwistoczerwony – bezpretensjonalny długowieczny

Ten liściasty krzew staje się ozdobą miejsca na dziesięciolecia. Wiosną pokrywają go delikatne kwiatostany. Rzeźbione liście i jaskrawoczerwone jagody, które tworzą się jesienią, zdobią również płot głogu.

Krzew czuje się komfortowo w suchą letnią pogodę, toleruje niskie temperatury zimowe i dobrze rozwija się w miejscach ogrodu, w których światło słoneczne przenika z trudem. Podlewanie krzewów nie jest konieczne. Głóg reaguje na przycinanie i aktywnie tworzy nowe pędy, co umożliwia stworzenie solidnej zielonej ściany. Przycięte sadzonki dobrze się ukorzeniają, więc głóg jest bardzo łatwy do rozmnażania.

Wadą jest ekspozycja dolnej części krzewu podczas wzrostu. Aby tego uniknąć, należy regularnie wykonywać przycinanie formujące.

Bukszpan – łatwy do kształtowania

Czworoboczne liście bukszpanu są blisko siebie, tworząc gęstą koronę. Po kwitnieniu na niej pojawiają się owoce. Wśród różnorodności gatunków występują odmiany jednobarwne i pstre, karłowe i wysokie.

Powolny wzrost i łatwość przycinania sprawiają, że krzew jest doskonałą opcją do aranżacji zielonego ogrodzenia, które nie wymaga częstej pielęgnacji. Bukszpan najlepiej rośnie w półcieniu. Im częściej przycina się pędy, tym intensywniej należy nawozić. Podlewanie jest wymagane tylko w czasie upałów i suszy. Regularne spulchnianie gleby zapewnia przepływ powietrza do systemu korzeniowego.

W otwartym słońcu lub przy niedostatecznym oświetleniu roślina rozwija się powoli i może obumrzeć. Bukszpan boi się przeciągów i silnych mrozów. Aby roślina dobrze przetrwała zimę, krzew należy jesienią okryć jutą, co ochroni bukszpan przed ostrym światłem słonecznym i zimnem.

Jaskier – delikatny aromat

Wysokość tego obficie kwitnącego krzewu osiąga 3 m, a zdolność do szybkiego wzrostu nawet po przycięciu miękkich gałęzi o połowę długości sprawia, że jest idealnym wyborem do tworzenia wysokiego żywopłotu. Dzięki jasnozielonym liściom krzew zachowuje swoją atrakcyjność nawet po kwitnieniu.

Zaletą jaśminu jest to, że jest odporny na mróz i bezpretensjonalny w pielęgnacji, dlatego doskonale nadaje się do uprawy w warunkach klimatycznych strefy środkowej. Długotrwałe obfite kwitnienie, delikatny aromat to również jego zalety.

Aby w pełni ujawnić potencjał rośliny, należy wybrać miejsce z dobrym oświetleniem do sadzenia. Lepiej, jeśli gleba nie jest zbita ani podmokła.

Physocarpus viburnifolia – wyrazistość kolorów

Wysoki ozdobny krzew liściasty, charakteryzujący się rozłożystymi gałęziami, można przekształcić nie do poznania, przycinając jego pędy. Stymuluje to tworzenie bujnej korony i sprawia, że senes pęcherzykowaty jest doskonałym wyborem do układania żywopłotów. Łącząc odmiany różniące się kolorem liści, można stworzyć oryginalne ogrodzenia, które przyciągają zachwycające spojrzenia.

Senna pęcherzykowa dobrze rośnie nawet na nieurodzajnych glebach. Wysoka dynamika wzrostu sprawia, że w stosunkowo krótkim czasie ogrodnik może uzyskać gęstą zieloną ścianę lub ogrodzenie o ciemnym bordowym odcieniu. Krzew dobrze czuje się przy braku wilgoci, choroby roślin nie mają na niego wpływu, a szkodniki go omijają. Nawet osoba bez dużego doświadczenia w ogrodnictwie może przyciąć koronę.

Nie zidentyfikowano żadnych wad senesu pęcherzykowego. Eksperymentując z kształtami i kolorami przycinania, możesz łatwo stworzyć spektakularny żywy płot z pęcherznicy na swojej działce.

Jałowiec – zielony przez cały rok

Jałowiec ma piękne igły, które nigdy nie opadają. Ta roślina iglasta wygląda imponująco, gdy jest posadzona na rabacie i obramowuje ścieżkę ogrodową. Jałowiec jest również aktywnie wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu do tworzenia żywopłotów.

Spośród różnorodności gatunków można wybrać krzewy, które nadają się do uprawy wysokiego ogrodzenia lub niskiego żywopłotu. Każda odmiana charakteryzuje się odpornością na suszę. Jałowiec pospolity, kozacki, wirginijski, łuskowaty lub chiński najlepiej uprawiać na otwartych przestrzeniach ogrodu, w przeciwnym razie traci swój efekt dekoracyjny, ponieważ gałęzie przerzedzają się.

Niektórzy mogą uważać powolne tempo wzrostu jałowca, typowe dla drzew iglastych, za wadę. Jednak taki żywopłot wygląda kompaktowo i schludnie o każdej porze roku i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Biały dereń – wykwintna ozdoba miejsca

Liściasty krzew rośnie bardzo szybko i osiąga wysokość 3 m. Jego właściwości dekoracyjne są zachowane zimą, dzięki wdzięcznym jasnym pędom o bordowym odcieniu. Krzewy kwitną dwa razy w sezonie, a jesienią, równocześnie z kwiatami, pojawiają się na nich białe jagody.

Zaletą jest to, że dereń biały nie jest wymagający co do warunków wzrostu, przystosowuje się do ciepła i mrozu, nie wymaga dodatkowego nawożenia, a na przycinanie reaguje silnym wytwarzaniem nowych pędów. Jesienią liście nabierają różnorodnych kolorów, co dodaje krzewowi dodatkowej atrakcyjności.

Wadą może być konieczność regularnego przycinania. Jeśli nie zastosujesz się do tych warunków, spód krzewu stanie się goły, a ogrodzenie będzie wyglądać nieporządnie.

Ligustr – szybki wzrost i wytrzymałość

Ogrodnicy, którzy chcą uzyskać nieprzenikniony zielony żywopłot na swojej działce, powinni zwrócić uwagę na ligustr. Ten krzew charakteryzuje się szybkim wzrostem do 2-2,5 m wysokości i tolerancją cienia.

Przycinanie można wykorzystać do nadania ligustrowi dowolnego kształtu. Ligustr nie wymaga podlewania. Nie jest atakowany przez szkodniki i nie cierpi na choroby, na które podatnych jest wielu przedstawicieli świata roślin.

Sadzenie żywopłotu z tego krzewu należy wykonywać ostrożnie tylko wtedy, gdy w pobliżu znajdują się małe dzieci, ponieważ jagody rośliny są trujące. To jedyna wada ligustru.

Aronia – piękno i właściwości lecznicze

Estetyczny żywopłot z aronii jest popularny wśród ogrodników. Pyszne owoce o właściwościach leczniczych dodają krzewowi jeszcze większej atrakcyjności. Jesienią aronia nie pozostaje niezauważona, jej ognistoczerwone liście przyciągają wzrok.

Aronia nie wymaga dodatkowego dokarmiania, łatwo znosi silne mrozy i długotrwałą suszę. Aby stworzyć gęsty żywopłot, młode sadzonki należy sadzić w jednym rzędzie w odległości 50-60 cm od siebie. Aby aronia rozwijała się szybciej i cieszyła obfitym plonem, lepiej wybrać słoneczne miejsce do sadzenia.

Cechą aronii jest tworzenie pędów korzeniowych, które należy usuwać w odpowiednim czasie, aby zachować schludność żywopłotu. Aby nadać aronii zadbany wygląd, przycinanie szybko rosnących pędów należy wykonywać do 3 razy w sezonie, co dla niektórych ogrodników może wydawać się trudne.

Prawdziwe pomysły na inspirację

Drzewa i krzewy zaproponowane w artykule pomogą stworzyć żywopłoty, które przez długi czas będą zachwycać właścicieli działki swoim pięknem. Skuteczny zielony płot może również pełnić funkcję ochronną, zamykając teren przed niepożądanymi widokami i uniemożliwiając wchodzenie na teren osobom postronnym.