W 1904 roku przyszły rzeźbiarz i projektant Isamu Noguchi urodził się na amerykańskim wybrzeżu, w mieście Los Angeles. Dziwne byłoby, gdyby nie połączył swojego życia z twórczością, ponieważ jego rodzice byli znanymi pisarzami. Jego ojcem był japoński poeta Yonejiro Noguchi, a matką amerykańska pisarka Leonie Gilmore.
W wieku dwóch lat Isamu wraz z rodziną przeprowadził się do Japonii. Całe dzieciństwo spędził na innym kontynencie. Dopiero w wieku 14 lat zdecydowali się ponownie zamieszkać w Stanach Zjednoczonych. To właśnie tutaj ukończył szkołę średnią. Co ciekawe, Isamu zmienił nawet imię na Sam Gilmore, aby lepiej wpasować się w zespół.
Od dawna marzył o zostaniu lekarzem. Udało mu się nawet dostać na wydział medyczny Uniwersytetu Columbia. Jednak pragnienie kreatywności wzięło górę i w tym momencie Isamu Noguchi narodził się na nowo. Właściwie ten okres czasu całkowicie zdeterminował przyszłość młodego twórcy. Talent Isamu został zauważony przez wielu. Nic dziwnego, że w 1927 roku zdobył stypendium Guggenheima, dzięki któremu mógł wyjechać na studia do Paryża. Tam Isamu poznał słynnego rzeźbiarza Constantina Brâncuşiego i został jego uczniem.
W swojej pracy Noguchi starał się łączyć kultury Zachodu i Wschodu, dlatego nieustannie podróżował. Na przykład w USA i Paryżu zapoznał się ze sztuką nowoczesną, a w Pekinie studiował malarstwo chińskie. W Japonii uczęszczał na kursy pracy z ceramiką i gliną.
Dzięki takim poszukiwaniom narodził się najsłynniejszy stolik kawowy naszych czasów – stolik kawowy Noguchi. Reprezentują go 3 geometryczne kształty. Materiały były najbardziej banalne – drewno i szkło. Ciekawostką jest, że Isamu Noguchi zaprojektował ten stolik specjalnie dla swojej siostry. Miała wkrótce obchodzić urodziny. To ważne wydarzenie z punktu widzenia świata designu miało miejsce w 1944 roku. Nawiasem mówiąc, stół ten jest nadal produkowany przez duże firmy meblarskie w Ameryce i Szwajcarii.
Stopniowo w portfolio rzeźbiarza i projektanta zaczęło pojawiać się coraz więcej nowych prac. Jedną z ikonicznych jest seria „rzeźb świetlnych” Akari Light Sculptures z 1951 roku. W przerwach między tworzeniem nowych obiektów projektowych Isamu Noguchi próbuje swoich sił jako scenograf w teatrze. Martha Graham zaprosiła go do swojego zespołu na początku lat 40. XX wieku.
Isamu Noguchi postanowił poświęcić drugą połowę swojego aktywnego życia projektowaniu krajobrazu i urbanistyce. Trzeba przyznać, że odniósł tu bezprecedensowy sukces. To właśnie Isamu stworzył pomnik ofiar Hiroszimy – „Park Pokoju”. Następnie powstał Park UNESCO w Paryżu i Park Muzeum Domon-Ken w Sakata.
Przeczytaj także:
- Elegancka szafa ekspozycyjna do Twojego nowoczesnego wnętrza
- 5 kreatywnych sposobów na wykorzystanie potłuczonego szkła we wnętrzu
- Jak wybrać baterię łazienkową: porady ekspertów
- Pielęgnacja mosiądzu: porady konserwacyjne od profesjonalistów
- Projekt salonu: różnorodne kształty i unikalne rozwiązania
- Dekorowanie wąskiego pokoju: wskazówki dotyczące wystroju i wygody