Ingo Maurer dokonał prawdziwej rewolucji w projektowaniu oświetlenia. Tworzył obiekty i instalacje na pograniczu sztuki współczesnej. Poniżej opowiemy o najbardziej ikonicznych obiektach i kilku faktach z życia projektanta.

W maju 1932 roku Ingo Maurer urodził się na wyspie Reichenau (Niemcy) w prostej rodzinie. W Monachium studiował projektowanie graficzne. W 1960 roku postanowił wyjechać do Ameryki. Jako grafik Maurer pracował w Nowym Jorku i San Francisco.
W 1963 roku projektant wrócił do Niemiec, gdzie założył firmę Design M. Firma zajmowała się produkcją lamp według własnego projektu. Następnie zmieniono nazwę na Ingo Maurer GmbH.
Tworząc swoje projekty, Ingo stosował metody projektowania graficznego do projektowania obiektów, dzięki czemu jego prace odniosły natychmiastowy sukces. W 1966 roku jednym z pierwszych dzieł projektanta była lampa Bulb, która natychmiast trafiła do stałej kolekcji nowojorskiego Museum of Modern Art MoMA.
Maurer i jego zespół rozpoczęli eksperymenty z tworzeniem całych systemów oświetleniowych w latach 80. ubiegłego wieku. Innowacyjne rozwiązanie YaYaHo, składające się z wymiennych poziomych i czasami pionowych elementów z żarówkami halogenowymi, zostało zaprojektowane w 1984 roku. System odniósł fenomenalny sukces, a projektant został zaproszony do stworzenia podobnych systemów na wystawę Lumieres je pense a vous.

Mistrz rozpoczął tworzenie indywidualnych dzieł sztuki świetlnej pod koniec lat 80. W 1989 roku w Fundacji Cartier Ingo Maurera na rzecz Sztuki Współczesnej odbyła się pierwsza wystawa: Lumière Hasard Réflexion. Od tego czasu prace projektanta brały udział w wystawach, w tym indywidualnych. Maurer był nazywany „poetą światła”.
W 1997 roku Maurer stworzył żyrandol Zettel’z 5, wykorzystując metalowe uchwyty i przymocowane do nich arkusze papieru A5. W lampie wykorzystano papier japoński; jest on bardzo cienki i dobrze przepuszcza światło. To najsłynniejsze dzieło projektanta. W ostatnich latach Ingo intensywnie pracował z papierem ryżowym, tworząc lampy inspirowane kulturą japońską i sztuką wytwarzania papierowych lampionów.
Pod koniec lat 90. Maurerowi zaproponowano udział w modernizacji monachijskiego metra. Brał udział w oświetleniu stacji Westfriedhof na linii U1. W latach 2000. pracował nad oświetleniem kilku kolejnych stacji metra.

„Bycie oryginalnym nie jest trudne, jeśli podąża się za głosem serca. Najlepsze światło pochodzi prosto z duszy” – powiedział Ingo Maurer.

Przeczytaj także: