Różnorodność fikusów pokojowych: główne odmiany i ich cechy

Ficus Elastica

Ficus Elastica to odmiana przypominająca drzewo. Różni się od innych dużymi skórzastymi liśćmi, które są:

• jednolicie ciemnozielone,
• pstrokate (Belize, Teneke) – z białym brzegiem lub plamkami,
• z bordowymi plamkami (Abidżan),
• prawie czarne (Black Prince).

Rozgałęzia się raczej słabo, zwykle rośnie po prostu w górę: jeśli nie jest przycinany, może sięgać sufitu mieszkania. Rozmnaża się przez sadzonki.

F. Elastica jest bezpretensjonalny w pielęgnacji: nie lubi nadmiernego podlewania i bezpośredniego światła słonecznego. W przeciwnym razie rośliny, zwłaszcza monochromatyczne, mogą rosnąć w każdych warunkach.

Przyjrzyjmy się teraz najpopularniejszym odmianom tego fikusa:

Abidżan. Ma duże, błyszczące, owalne liście. Jedną z jego charakterystycznych cech jest zmiana koloru liści w zależności od wieku – od różowobrązowego do ciemnozielonego. Nie znosi dobrze cienia, dlatego zapewnij mu rozproszone światło.

Belize. Ma grube, owalne liście ze spiczastym końcem. A kolorystyka nie pozostawi nikogo obojętnym – liście są ozdobione kremowymi i różowymi plamkami na zielonym tle. Uwielbia regularne podlewanie i takie samo jasne światło bez bezpośredniego światła słonecznego.

Melanie. Ta karłowata odmiana została wyhodowana przez holenderskich hodowców. Posiada gęste ulistnienie o niewielkich rozmiarach. Oprócz bogatego zielonego koloru, ulistnienie Melanie może być również pstre. Polecam ją początkującym ogrodnikom, ponieważ jest dość bezpretensjonalna i odporna na pasożyty i choroby.

Robusta. Ma duże zielone liście na zewnątrz i fioletowy spód. Jest mało wymagająca w pielęgnacji i może osiągnąć do 5 m wysokości.

Black Prince. Jak sugeruje nazwa odmiany, figowiec ten ma bardzo ciemne liście. Rozmiar nie przekracza 2 metrów.

Ficus Benjamin

Tego rodzaju fikusa nie można nazwać zdecydowanie drugim ani pierwszym – raczej dzieli on pierwsze miejsce popularności z już opisanym bratem gumowym.

Ale wizualnie te dwa fikusy radykalnie się od siebie różnią: podczas gdy Elastika ma duże liście i prawie całkowity brak gałęzi, to Benjamin, wręcz przeciwnie, wyróżnia się niewielkimi rozmiarami (4-12 centymetrów długości), doskonałym rozgałęzieniem.

Często kilka roślin jest splecionych w warkocz lub kratkę, uzyskując jeszcze większą dekoracyjność.

W obrębie gatunku f. benjamina istnieje wiele odmian: różnią się wielkością, kształtem, kolorem liści.

Golden Monique ma jasnozielone liście o wielkości 5-6 cm. Krawędzie liści mają falisty kształt, co nadaje jej bardziej dekoracyjny i oryginalny wygląd. Uwielbia obfite podlewanie i toleruje temperatury od 13 stopni. Nie umieszczaj jej w ciemnych pomieszczeniach i unikaj przeciągów.

Starlight wyróżnia się prawie białą koroną. Nie dopuszczaj do nadmiernego podlewania, ale regularnie podlewaj i spryskuj ją w upalną pogodę. Liście mają regularny kształt, około 5 cm wielkości.

Barok można rozpoznać po jego skręconych liściach (kręconej koronie). Nie wymaga wiele uwagi i doskonale oczyszcza powietrze. Spośród jego cech chciałbym podkreślić jego dość szybki wzrost.

Golden King ma pstre ubarwienie w odcieniach zieleni i żółci. Przed podlaniem należy upewnić się, że gleba jest sucha. Nie powinieneś go kupować, jeśli często się przeprowadzasz.

Samantha. Odmiana pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Ma biały pasek wzdłuż konturu blaszki liściowej. Tempo wzrostu jest niskie, więc możesz śmiało kupić go dla rośliny małych rozmiarów.

Ficus Lyrata

Ta kiedyś rzadka odmiana stała się ostatnio zaskakująco popularna. f. lyrata rośnie w ten sam sposób, co f. Elastica — tworząc wysoki pień bez gałęzi. Zaczyna się rozgałęziać dopiero po 4 latach lub w wyniku przycinania.

Wyróżniają go przede wszystkim duże (nawet 50 cm!) niezwykłe liście, rozszerzające się ku końcom. Na liściach wyraźnie widoczne są jasne żyłki o falistym brzegu.

Pospolity ficus lyrata to duża roślina, z łatwością osiągająca 2-3 m wysokości. Jednak w warunkach domowych można uprawiać jego miniaturowe gatunki.

Kompaktowa odmiana Lyrata Little Fiddle osiąga 1,5-2 m wysokości. Duże liście osiągają 25 cm. Ze względu na swój dekoracyjny wygląd znajdują zastosowanie nie tylko w biurach, ale także w salonach.

Compacta. Pochodząca z tropików, preferuje jasne, rozproszone światło. Radzę chronić ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, aby uniknąć poparzenia.

Odmiana Bambino jest nie tylko niewielka, ale ma również miniaturowe liście. Jest dość wymagająca w pielęgnacji: ważne jest, aby ją regularnie przecierać i podlewać. A przy niskiej wilgotności powietrza ważne jest dodatkowe nawilżanie powietrza. Nie zapomnij zapewnić temu figowcowi dobrego drenażu i upewnij się, że woda się nie gromadzi.

Ficus Binnendijka

Kolejna odmiana, którą łatwo rozpoznać po wyglądzie – cienkie (do 40 mm) długie (25-30 cm) liście, korzenie powietrzne, lekki pień. Ze względu na niezwykłe ulistnienie jest czasami mylona z noliną, ale figowiec ma cienki pień. Korona jest zwykle ciemnozielona (Ali, Amstel King), ale istnieją również odmiany pstre (Amstel Gold).

Odmiana Benedicta nie lubi jasnego słońca, woli rosnąć w półcieniu. Podlewaj ją dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy – w ten sposób nigdy nie zalejesz rośliny ani jej nie uszkodzisz.

Ali (Alii). Wizualnie jest bardzo podobny do palmy. Nazywany jest również figowcem wąskolistnym. Najlepsza dla niego będzie temperatura pokojowa. Preferuje dużo jasnego i rozproszonego światła.

Odmiana Amstel Gold. Wysokość fikusa może osiągnąć dwa metry i jednocześnie rośnie dość szybko. Wąski kształt liści idealnie wpasuje się w Twój salon. A niezwykłe ubarwienie sprawi, że stanie się on centrum uwagi. Jest to jeden z najbardziej bezpretensjonalnych fikusów.

Ficus Pumila

Przyjrzeliśmy się już drzewom o dużych i małych liściach, czas zapoznać się z niezwykle niezwykłą odmianą – f. pumila. Ten karłowaty kwiat okrywowy zwiesza gałęzie w dół, zamiast ciągnąć je do góry.

Kolejną różnicą jest jego zamiłowanie do słońca, może rosnąć nawet po wschodniej lub południowej stronie pod bezpośrednimi promieniami. Nie mniej lubi wodę – nie należy bać się przelać pumili, wysuszenie glinianej bryły jest dla niej zabójcze.

Liście są okrągłe i cienkie. Prawie wszystkie gatunki są pstre (Sunny, Dorte). Rozmnaża się przez pędy.

• Biały Sunny. Karłowata odmiana fikusa ma małe liście nie większe niż 4 cm i szeroką białą obwódkę. Pnące się gałęzie świetnie wyglądają zarówno na parapecie, jak i na podpórce. Łatwo toleruje lekki cień. Nie należy umieszczać go w pomieszczeniu z przeciągami. Gleba nie powinna być wilgotna, ale umiarkowanie wilgotna.
• Dort. Dość rzadka odmiana fikusa ma niezwykły kolor ze złotymi plamkami.
• Kędzierzawy. Jak sugeruje nazwa odmiany, charakterystyczną cechą fikusa jest falisty kształt liści. Nawiasem mówiąc, rośnie dość wolno.

Ficus bengalski

Druga nazwa tej odmiany – banyan – pochodzi od jej niezwykłej formy życia na wolności. Drzewo wytwarza korzenie powietrzne, które schodzą w dół i zapuszczają korzenie, a z czasem stają się zdrewniałe i przekształcają się w dodatkowe pnie. W ten sposób drzewo może „zrobić krok” na bok, rozszerzając średnicę korony i tworząc cały gaj z jednej rośliny.

W naturze dorasta do 30-40 m w górę i do 400 (!) szerokości.

W warunkach pokojowych f. benghalensis nie jest tak duży – 2-3 m. Zewnętrznie przypomina jednocześnie roślinę gumową i lyratę.

• Audrey. Ma bujną koronę z zielonymi, owalnymi liśćmi, które zwykle mają różowe żyłki. Często wybierany przez początkujących ogrodników, ponieważ jest dość bezpretensjonalny.
• Roy. Rozmiar zwykle nie przekracza 2 metrów, więc nadaje się nawet do małego pokoju. Ma również duże, błyszczące liście. Podobnie jak inne rodzaje fikusa, preferuje jasne, rozproszone oświetlenie.

Ficus Microcarpa

Być może jeden z najbardziej dekoracyjnych gatunków. Miłośnicy kwiatów nazywają go „podziemnym” bonsai, ponieważ dziwaczny krzywy pień przypomina tę odmianę formacji roślinnej. Dolna część pnia jest naga, na górze znajduje się gęsta korona gęstych, błyszczących liści.

Aby uzyskać udaną uprawę f. ginseng microcarpa wymaga półcienistego miejsca bez przeciągów. Jeśli kwiat zostanie wystawiony na przeciąg, może zrzucić wszystkie liście i stracić swój efekt dekoracyjny.

Najpopularniejsze odmiany:

• Albomarginata. Kompaktowy rodzaj fikusa z dużą liczbą pędów bocznych. Uwielbia ciepłe i wilgotne środowisko.
• Ginseng. Ma pogrubiony pień i piękne zielonkawe liście. Preferuje częste zraszanie.
• Moclame. Kolejna odmiana z Holandii. Ma szarą korę o delikatnej fakturze. Rośnie szybko i ma gęste ulistnienie.

Ficus Retusa

Kolejny „naturalny bonsai” przypominający poprzednią odmianę. Jednak w przeciwieństwie do microcarpa z prawie okrągłymi liśćmi, f. retusa ma cieńsze, spiczaste liście (przypominające kształtem liście Benjamina). Ale pień jest równie niezwykły – gruby, o zakrętach, piękny na swój sposób.

Rośnie w dobrze oświetlonych miejscach, wymaga częstego podlewania i, jeśli to możliwe, opryskiwania lub utrzymywania wysokiej wilgotności.

• Mutabilis. Bezpretensjonalny przedstawiciel fikusa. Ma średnie liście, które początkowo są jasnobiałe, a później stają się zielone.
• Amerykański. Młode liście są jasnozielone, które z czasem stają się ciemnozielone.

Ficus Triangularis

Nazwę zawdzięcza kształtowi liści – wąskie przy pniu, szerokie na krawędzi. Liście są gęste, skórzaste, osiągające 5-6 cm długości. Aby liście wyglądały dekoracyjnie, roślina wymaga wysokiej wilgotności powietrza – umieść w pobliżu nawilżacz powietrza lub spryskuj przynajmniej raz dziennie.

Gdy rośnie w doniczce, wielkość kwiatu rzadko przekracza 1 metr wysokości. Kolor f. triangularis zależy od odmiany – korona może być jednolicie zielona lub pstrokata – z żółtymi plamkami.

• Biały brzeg. Ma zielone liście z białymi plamami. Uwielbia dużo światła i żyzną glebę. Gdy temperatura w pomieszczeniu spada, zwykle ogranicza się podlewanie.
• Kochanie. Przy odpowiedniej pielęgnacji ten rodzaj fikusa osiąga 1,5 metra wysokości. Rośnie dość szybko. Ma miękką żółtą obwódkę i gęstą koronę.

Ficus Parcellii

Ta odmiana jest uważana za bardzo rzadką i prawdziwi znawcy fikusów specjalnie jej szukają do swoich kolekcji. Ale f. parcellii jest kochany nie tylko za swoją niedostępność, ale także za piękno: twarde zielone liście wydają się być spryskane białą farbą. Doniczka z takim kwiatem ozdobi każdy salon lub szklarnię.

Gatunek ten uwielbia ciepło, dlatego należy go chronić przed przeciągami i wychłodzeniem, a także bezpośrednim światłem słonecznym (pojawią się oparzenia). Nie skąp wody: podlewaj i spryskuj częściej.

Ficus Ivy

Najbliższy krewny pumila, a jednocześnie podobny do bluszczu. Owszem, ma skromniejsze rozmiary – zarówno całościowe, jak i pojedyncze jednokolorowe liście. Hoduj f. hederacea roxb jako kwiat ampeliczny – na półkach, w wiszących doniczkach.

Aby ficus bluszczopodobny czuł się dobrze i stale rósł, zapewnij mu regularne podlewanie wysokiej jakości stojącą wodą. Nie zapomnij o dobrym drenażu przed sadzeniem – korzenie nie powinny być stale w wodzie.

Ficus Carica

Jedna z niewielu odmian, która ma jadalne owoce. Druga nazwa gatunku jest znana każdemu – figa! Rzeczywiście, na łodygach rosną „figi” – smaczne owoce, które można jeść.

Wyglądem f. carica przypomina wysokie drzewo na cienkim pniu z bujną koroną. Liście są duże, kształt szeroko-klapowany dłoniasto-wcięty (podobny do winogron). W przeciwieństwie do swoich pobratymców, carica nie jest tak ciepłolubna – źle znosi ciepło, najlepiej rośnie w temperaturach do 20 stopni. Lepiej jest również chronić go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Ficus deltoidea

Nazwa opisuje wygląd: liście mają kształt miękkich trójkątów, przypominających literę „delta”. Płytki są małe (5-8 cm długości), gęste. Najczęściej są monochromatyczne, ale spotyka się również podgatunki pstre. Na gałęziach młodego f. deltoidea można zobaczyć małe owoce – są one niejadalne, ale nadają roślinie szczególny rozpoznawalny wygląd.

Aby uzyskać udaną uprawę, ficus deltoidalny umieszcza się w jasnym miejscu z dala od grzejników (w sezonie grzewczym). Kwiat należy podlewać i obficie spryskiwać.

Ficus Sacred

Trzeci bonsai na liście, który na wolności rośnie jak banian. Jednak w warunkach domowych wyróżnia się niewielkimi rozmiarami, a także ozdobnym pniem o nietypowym kształcie. Liście są trójkątne, z wydłużonymi końcówkami. Kolor zielony, jasnożółte żyłki są wyraźnie widoczne.

Bezpretensjonalny f. religiosa jest mało wymagająca co do gleby, dobrze rośnie w temperaturach powyżej 15 stopni i przy regularnym podlewaniu.

Ficus rubiginosa

Wyglądem f. rubiginosa można łatwo pomylić z pstrym kauczukowcem, jednak rdzawolistny gatunek jest mniejszy i ma krótsze liście. Kolor jest pstry, rdzeń i końcówki liści są bordowe. Odmiana jest bardziej bujna, krzaczasta.

Dobrze rośnie w miejscach dobrze oświetlonych, w warunkach stałej wysokiej wilgotności. Należy pamiętać, że im jaśniejszy obszar uprawy, tym bardziej dekoracyjne będą liście kwiatu.

Ficus kielichowo-przylistkowy

Nie jest to najpiękniejszy wizualnie gatunek, ale najbardziej bezproblemowy w uprawie: roślina toleruje zmiany temperatury, nadmierne podlewanie lub suszę, suche powietrze. Liście są długie, owalne – do 20 cm długości, do 6-7 szerokości. Monochromatyczne, soczyście zielone.

Chociaż f. cyathistipula i jest mało wymagająca co do warunków, ale roślina będzie się lepiej czuła przy odpowiednim oświetleniu, temperaturze co najmniej 16 stopni i wysokiej wilgotności.

Ficus górski

Wróćmy do kwiatów płożących: jeśli dwa poprzednie (pumila, bluszczopodobne) były do siebie podobne przynajmniej w swoich niewielkich rozmiarach, to f. montana to zupełnie inna sprawa. Jego liście są dość duże (~8*4 cm), wydłużone w kształcie owalu. Ponieważ gałęzie zwisają, uprawia się go jako roślinę ampeliczną.

Im jaśniejsze i cieplejsze pomieszczenie, tym szybciej będzie rosła odmiana górska. I odwrotnie – w ciemnych, chłodnych kątach kwiat może w ogóle przestać rosnąć.

Ficus Palmeri

Inny gatunek nadający się do uprawy jako bonsai: system korzeniowy jest płytko położony, więc kwiat może rosnąć w płytkim pojemniku, zwykle używanym do bonsai. Pień rozszerza się w razie potrzeby – roślina wykorzystuje go do magazynowania wody w porze suchej.

Liście f. palmeri są jasnozielone, sercowate, z wyraźnymi jasnymi żyłkami. U roślin dziko rosnących wielkość płytek osiąga 15 cm długości i szerokości, u karłowatych drzewek domowych są one zazwyczaj mniejsze.

Ficus Petiolaris

Niesamowita odmiana, która może wyglądać zupełnie inaczej: w suchych rejonach rozszerza dolną część pnia, aby magazynować życiodajną wilgoć. W wilgotnych rejonach jest drzewem na cienkiej wydłużonej nodze. Łączy obie opcje w jedną – ciemnozielone sercowate blaszki liściowe z czerwonymi żyłkami.

Uprawiając w domach i mieszkaniach, należy pamiętać, że f. petiolaris nie lubi przeciągów, bezpośredniego narażenia na światło ultrafioletowe i suche powietrze. Ponadto kwiat zrzuca liście na zimę – nie ma się czego obawiać, wiosną bezlistny ficus odrośnie na nowo.

Ficus Sagittata

Wreszcie czwarta płożąca odmiana – f. sagitatta zawdzięcza swoją nazwę długim, ostrym liściom przypominającym strzały. Roślina jednokolorowa wygląda estetycznie, ale pstrokaty podgatunek prezentuje się bardziej imponująco.

Uprawia się je na półkach, pokrywach mebli i w wiszących koszach. W miarę jak sagitta rośnie, jej gałęzie będą się obniżać, a jeśli wyposażysz ją w haki, będzie pełzać po ścianie lub innej powierzchni.

Ficusy to niesamowite rośliny! Mogą być wielkolistne lub drobnolistne, rosnąć jako drzewa lub krzewy, mieć smukłe lub spuchnięte pnie. Nawet jeśli w swoim mieszkaniu masz tylko niepozorne ficusy, możesz uzyskać różnorodność „krajobrazu wewnętrznego”.