Sposoby zamykania rur w łazience, zapewniające jednocześnie szybki dostęp do nich.

Podstawowe zasady

Główną trudnością nie jest to, jak się ukryć, ale jak zrobić to pięknie, przy ograniczonym budżecie i pozostawić bezpośredni dostęp do późniejszej konserwacji rur. Nieostrożne zamurowywanie może doprowadzić do poważnego wypadku i przecieku, a wykończenie będzie musiało zostać zdemontowane.

Rozważ główne punkty, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji:

1. Rury wodne i kanalizacyjne można szczelnie zszyć tylko wtedy, gdy nie ma lub jest minimalna liczba wysokiej jakości połączeń. W takim przypadku cały rurociąg musi być wykonany z tego samego materiału (rury plastikowe – połączenia plastikowe).
2. Konstrukcja musi przewidywać drzwi (właz inspekcyjny) w miejscach liczników, filtrów, głównych kranów przy wejściu do mieszkania – w ten sposób zawsze będziesz mieć szybki dostęp do komunikacji i urządzeń.
3. Jeśli zadaniem nie jest tylko zamknięcie, ale zamurowanie rur w ścianie – użyj dodatkowej obudowy piankowej. Chroni rury z zimną wodą przed kondensacją i umożliwia swobodne rozszerzanie się i kurczenie rur z gorącą wodą.
4. Niezbędne jest rozprowadzenie rur z zimną i ciepłą wodą w różnych rowkach.
5. Nigdy nie wyżłobiaj następujących powierzchni w łazience: ścian nośnych i skrzynek wentylacyjnych, a także płyt podłogowych.
6. Zminimalizuj liczbę połączeń, aby zminimalizować prawdopodobieństwo przecieków.

Zdjęcie przedstawia przykład szorstkiego wykończenia łazienki

Nie wszystkie elementy doprowadzające wodę można ukryć w rowkach lub za ślepą ścianką działową. Zabrania się zamykania:

• Połączeń z kształtkami w kształcie litery T lub X (duże ryzyko przecieku).
• Połączeń gwintowanych (mogą przeciekać w każdej chwili).
• Liczników i innych urządzeń (wymaga monitorowania).

Na zdjęciu przykład włazu w ścianie wyłożonej kafelkami

Najskuteczniejsze metody maskowania

Istnieje kilka sposobów na zamknięcie rur w łazience, ale opowiem o najpopularniejszych i najpewniejszych opcjach.

Zobacz także, jak uszczelnić połączenie między wanną a ścianą.

Zaszyj w puszka z płyt gipsowo-kartonowych

Wyłożenie rur w łazience odbywa się punktowo lub stawiana jest cała fałszywa ściana: wszystko zależy od pierwotnego rozmieszczenia instalacji w łazience. Fałszywa ściana zajmuje przyzwoitą część powierzchni użytkowej, co może być fundamentalnym problemem w małej łazience. Ale jednocześnie ukryte są za nią nieestetyczne, ale funkcjonalne piony, liczniki, filtry i system toaletowy. A na zewnątrz pozostają tylko dekoracyjne meble i hydraulika.

Proces krok po kroku dla pierwszej i drugiej opcji jest generalnie podobny, różnice będą dotyczyć jedynie wymiarów:

1. Zamontuj ramę z profili metalowych lub drewnianych, zachowując kąty 90°.
2. Potnij płytę gipsowo-kartonową na arkusze o wymaganym rozmiarze, przykręć do ramy specjalnymi wkrętami.
3. Zagruntuj i zaszpachluj połączenia przez siatkę.
4. Udoskonal wybranym materiałem wykończeniowym (płytki, farba, mozaika, panele, tynk).

Do łazienki nadają się tylko płyty gipsowo-kartonowe odporne na wilgoć (GKLV), ale lepiej jest użyć płyt gipsowo-włóknowych (GVLV). Jednocześnie, chociaż materiały te są odporne na wilgoć, nie powinny być stosowane bezpośrednio w kabinach prysznicowych.

Ważne! Nie zapomnij zamontować okienka, przez które będziesz mógł sprawdzić stan rur i odnotować wskazania liczników.

Przykryj skrzynką wykonaną z paneli PCV

Panele plastikowe to niedrogi i łatwy w użyciu materiał. Nie warto rezygnować z tej metody maskowania, nawet jeśli do głównego wykończenia wybierzesz droższe płytki lub gres porcelanowy.

Ze zwykłego białego panelu plastikowego możesz wykonać ozdobne pudełko, które pomoże niezawodnie ukryć rury w łazience, nie psując zamierzonego projektu. Ta opcja jest odpowiednia tylko wtedy, gdy komunikacja hydrauliczna jest połączona.

Będziesz potrzebować następujących materiałów i narzędzi:

• panel o odpowiednim rozmiarze;
• 2 kolorowe profile początkowe;
• nóż biurowy;
• uszczelniacz sanitarny (nie boi się wody, nadaje się do powierzchni nieporowatych).

Rozpoczynamy instalację:

1. Zmierz długość przyszłego pudełka i zrób przybliżony schemat na papierze (weź pod uwagę wymiary rury po różnych stronach).
2. Zrób oznaczenia na ścianie, aby równomiernie przykleić profile.
3. Przytnij profile startowe zgodnie z wymiarami pudełka.
4. Nałóż silikonową masę uszczelniającą na koniec profilu, przyklej go do ściany i podłogi w odpowiednim miejscu.
5. Odczekaj, aż całkowicie wyschnie – profile powinny trzymać się mocno na powierzchni.
6. Przymierz panel z tworzywa sztucznego, przytnij na wymiar.
7. W miejscu, w którym potrzebny jest narożnik, usuń żebra uszczelniające od wewnątrz – pozwoli to na wygięcie plastiku bez zbędnych łączeń.
8. Wsuń krawędzie panelu w profile – gotowe!

Zaletami tej metody są prostota, szybkość i możliwość szybkiego usunięcia w przypadku konieczności pilnej naprawy. Wady mogą pojawić się przy tworzeniu bardziej złożonych konstrukcji narożnych – nie można znaleźć w sprzedaży profili do wszystkich połączeń, więc niektóre szwy mogą pozostać otwarte.

Oczywiście nie jest to jedyny sposób na okładzinę z tworzywa sztucznego. Jeśli rury znajdują się pod wanną, możesz zbudować ekran z płyt plastikowych, a w miejscu pionu – fałszywą ścianę, po prostu mocując je do metalowych profili zamiast płyt gipsowo-kartonowych.

Ukryj się za żaluzjami lub roletami

Aby nie wymyślać skomplikowanych projektów i nie zawracać sobie głowy instalowaniem włazów, możesz zwrócić się do gotowego rozwiązania: żaluzji hydraulicznych. W rzeczywistości są to rolety, które po zamknięciu pomagają ukryć rury w toalecie i łazience, a po otwarciu zastępują właz, umożliwiając sprawdzenie stanu instalacji inżynieryjnych.

Główną zaletą rolet jest ich niemal całkowite otwarcie: otwór może znajdować się co najmniej na całej wysokości pionowych rur – od podłogi do sufitu. Dlatego żaluzje są często wybierane do ukrywania rur kanalizacyjnych. Istnieją również wady – ograniczony (choć duży) wybór kolorów, a sam wygląd nie będzie pasował do każdej łazienki.

Przed zakupem należy zdecydować, jaki rodzaj konstrukcji będzie dla Ciebie odpowiedni:

• mechaniczne (otwierane za pomocą konstrukcji linowej, jak zwykłe żaluzje);
• automatyczne (podnoszą się i opuszczają za pomocą prostego naciśnięcia przycisku).

Aby dokonać właściwego wyboru, pamiętaj o zasadzie: maksymalna szerokość modelu mechanicznego to 50-55 cm. Wszystko, co szersze, powinno być automatyczne.

Drugie ważne pytanie dotyczy tego, jak będzie on mocowany. Najwygodniej jest, jeśli w łazience znajduje się wnęka, wzdłuż której krawędzi po prostu mocuje się profile, a na nich, na równi ze ścianą, rolety o wymaganej szerokości. Jeśli wnęki nie ma, nadal trzeba będzie zbudować ramę – z jednej strony będzie ona zamknięta żaluzjami, z drugiej – wykończeniem (płytkami ceramicznymi, panelami).

Podczas montażu należy zachować szczególną ostrożność: obie prowadnice muszą być ściśle wypoziomowane. Nawet najmniejsze odchylenie spowoduje zacięcie się mechanizmu.

Ważne! Rolety mechaniczne montuje się w stanie zmontowanym.

Na zdjęciu rury znajdują się w skrzynce, a dostęp do nich zapewnia właz inspekcyjny z żaluzjami

Montaż w ścianie

Jeśli w łazience rozpoczął się gruntowny remont, można uciec się do najbardziej radykalnej metody: zamknąć rury w ścianie. Jest to pracochłonny, hałaśliwy i bardzo brudny proces, ale w rezultacie uzyskasz piękną, solidną powierzchnię bez widocznych wad.

Do wykonania prac potrzebny będzie specjalistyczny sprzęt (bruzdownica, szlifierka lub wiertarka udarowa). Przed rozpoczęciem prac należy upewnić się, że technicznie możliwe jest ułożenie ścieżek wewnętrznych o wymaganej głębokości (przepisy budowlane zabraniają naruszania integralności ścianek działowych z cegły i cienkościennych – istnieje duże ryzyko naruszenia integralności konstrukcji).

Ważne! Na początku artykułu wymieniliśmy wszystkie części, których nie wolno zamurowywać — wróć do listy i dokładnie ją przejrzyj, aby uniknąć problemów w przyszłości.

Instrukcje krok po kroku sprowadzają się do następujących kroków:

1. Narysuj na papierze plan przyszłego układu rur i przenieś go na ścianę. Narysuj linie ściśle według poziomu.
2. Wykonaj rowki o wymaganej wielkości wzdłuż wszystkich narysowanych linii.
3. Zagruntuj wnęki, możesz dodatkowo zabezpieczyć je powłoką hydroizolacyjną.
4. Przejdź do instalacji rur.
5. Zamocuj ułożone połączenia za pomocą cementu.
6. Pozostaw okno, aby uzyskać dostęp do ważnych jednostek i liczników. Pozwoli ci to nie uszkodzić wszystkiego, jeśli dojdzie do wycieku. Istnieje wiele opcji włazów inspekcyjnych, zapoznaj się z naszym artykułem.

Ważne! Jeśli wątpisz w swoje umiejętności, powierz pracę sprawdzonej ekipie budowlanej. Wymienią rury na nowe i wykonają wysokiej jakości wykładzinę wewnętrzną.

Maskowanie meblami

Najłatwiejszym sposobem na ukrycie niepotrzebnych połączeń jest zabawa meblami. Na przykład szafką pod zlewem. Po pierwsze, nie będziesz musiał niczego budować. Po drugie, szafki łazienkowe są w każdym przypadku niezbędne – dlaczego nie nadać im dodatkowej funkcji.

Niestety, ze wszystkich opcji mebli łazienkowych, tylko „umywalki” zapewniają lokalizację pofalowania. W zakupionych szafkach i półkach będziesz musiał sam zadbać o wycięcie niezbędnych otworów. Ale najlepiej nie kupować w sklepie, ale zamówić wbudowane meble łazienkowe według indywidualnych wymiarów. Albo zrobić je samemu.

W wąskiej przestrzeni, na przykład między dwiema ścianami, możesz zawiesić kilka półek za pomocą specjalnych łączników. A następnie zamknij go od zewnątrz drzwiami na zwykłych zawiasach fortepianowych lub innych meblach.

Jeśli pion znajduje się w rogu, zbuduj szafkę narożną – nie zajmie ona dużo miejsca, ale będzie w stanie pomieścić większość rzeczy, które musisz przechowywać.

Na zdjęciu szafka ukrywająca system odpływowy toalety i syfon zlewu

Opcje dekoracyjne

W rzeczywistości nie trzeba ukrywać komunikacji – wystarczy zastosować jedną z oryginalnych technik dekoracyjnych, dzięki czemu rury będą po prostu wyglądać lepiej i łatwo wpasują się w nowoczesne wnętrze.

Najprostszą opcją jest pomalowanie rur. Jest to niedrogie i wygląda imponująco. Działa na zasadzie „czego nie można usunąć, należy podkreślić”. Matowa czerń wygląda świetnie, ale można wybrać dowolny odcień: od neutralnej bieli lub szarości po ekscentryczną żółć, czerwień, niebieski. Najodważniejsi mogą łączyć dwa lub trzy kolory. Jednocześnie obrobiona część może albo wtapiać się w ścianę, albo celowo wyróżniać się na jej tle.

Ważne! Farba musi być wysoce odporna na zmiany wilgotności i temperatury. Aby poprawić przyczepność, należy użyć odpowiedniego podkładu.

Jeśli pojedynczy ton wydaje się nudny, rozcieńcz go decoupagem lub naklejkami: najważniejsze jest, aby technika pasowała do wybranego stylu. Aby zabezpieczyć dekorację, należy pokryć ją lakierem odpornym na ciepło.

Osoby z talentem artystycznym mogą pomalować rurę tak, aby wyglądała jak bambus, brzoza lub inny przedmiot pasujący do kształtu.

Zdjęcie przedstawia miedziane rury we wnętrzu

Kolejną opcją z serii „wyróżnij, nie można usunąć” jest integracja. Ta liczba najlepiej sprawdza się w stylu loftowym, a rury powinny być chromowane, miedziane lub czarne. Będą jednocześnie pełnić funkcję dekoracyjną i funkcjonalną.

W niektórych stylach (skandynawskim, prowansalskim, marynistycznym) odpowiednie będzie owinięcie jutą. Weź linę o odpowiedniej średnicy i owiń nią całą widoczną część rury, łącznie z mocowaniami.

Ale dla najbardziej leniwych jest tkanina! Zawieś karnisz i grube zasłony – trzymaj je zapięte, a nikt nie zgadnie, co kryje się za piękną fasadą. Jeśli komunikacja znajduje się tylko w dolnej części, na górze można zainstalować półki do przechowywania.

I na koniec przypominamy raz jeszcze: podczas pracy z rurami należy zachować wszelkie środki ostrożności i zawsze pozostawiać dostęp do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.