Hans Wegner urodził się w 1914 roku. W wieku 14 lat został praktykantem u miejscowego stolarza, a kilka lat później postanowił otworzyć własną firmę, ale został powołany do wojska. Służył w Kopenhadze. Tam udało mu się odwiedzić doroczną wystawę mebli organizowaną przez stolarzy i Hans zdał sobie sprawę, że jest za wcześnie na otwieranie własnej firmy, musi się uczyć.

W Danii w połowie lat 20. XX wieku zaczął kształtować się specyficzny styl narodowy w projektowaniu mebli, nazwany później duńskim modernizmem. Przedstawiciele nowego stylu starali się połączyć narodową tradycję meblarstwa z racjonalizmem Bauhausu.
Zainspirowany pomysłami stołecznych stolarzy, Wegner wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych i Rzemiosła (przemianowanej później na Królewską Duńską Akademię Sztuk Pięknych i Wzornictwa). W 1938 roku Hans Wegner samodzielnie wziął udział w wystawie stolarzy.
W latach 30. i 40. XX wieku wszyscy duńscy projektanci współpracowali z stolarzami. Pomagali oni projektantom w tworzeniu przedmiotów z drewna i wdrażali wszystkie pomysły projektowe.
W 1940 roku Wegner zaprojektował meble do sali koncertowej w Aarhus. Autorem projektu był słynny projektant Arne Jacobsen. W tym samym roku Hans poznał swojego przyszłego partnera, słynnego stolarza Johannesa Hansena.
To z nim Hans Wegner stworzył swoje najlepsze dzieła.

W 1943 roku Wegner otworzył własne biuro projektowe. Nie tylko tworzył szkice mebli, ale i sam je wykonywał. Podczas wojny nie można było kupić prezentów dla bliskich, więc Hans robił je własnoręcznie. Tak powstał zestaw mebli dziecięcych, który wykonał na Boże Narodzenie dla syna jednego z przyjaciół. Zestaw Peters Table&Chair jest nadal produkowany przez Carl Hansen&Søn.
Koniec lat czterdziestych ubiegłego wieku był dla Wegnera szczególnie udany. Do produkcji trafiło kilka modeli krzeseł, które stworzył, inspirowanych chińskim krzesłem z epoki Ming.
Lata 50. XX wieku były okresem rozkwitu duńskiego modernizmu. Podczas Milan Design Week skandynawscy profesjonaliści zdobyli pierwsze nagrody. Wegner był wśród nich. W latach 50. i 60. XX wieku stworzył wiele uderzających obiektów: krzesło byka, krzesło muszli, krzesło delfina, krzesło służącego.
Mistrz czerpał inspirację zewsząd i we wszystkim. Wszystkie jego prace były niezwykle lakoniczne. Pomimo masowej produkcji, każdy model wymagał żmudnej pracy ręcznej. Nawet po przejściu Hansa Wegnera na emeryturę, nadal nadzorował produkcję replik swoich wczesnych projektów.

Oryginały obiektów projektanta można zobaczyć w Muzeum Wegnera w jego rodzinnym mieście Tønder, w różnych muzeach na całym świecie oraz w domach zwykłych mieszkańców Danii.

Przeczytaj także: