Styl grecki to harmonia i piękno. Jest tu miejsce na rozsądny początek i szacunek dla natury, skromność i elegancję. Taka kompozycja zawsze będzie aktualna.

Kształtowanie stylu

style

Historia tego stylu jest nierozerwalnie związana z historią kształtowania się kultury Grecji. Jej odliczanie rozpoczyna się mniej więcej od III tysiąclecia p.n.e. Terytorium kraju powiększało się i zmniejszało, miały miejsce ważne wydarzenia polityczne, różne narodowości i plemiona stawały się częścią państwa. Wszystko to odcisnęło piętno na stylistyce projektu.

Istnieje pięć etapów rozwoju greckiego wnętrza.

  1. Archaiczny. Etap początkowy, o którym zachowały się jedynie fragmentaryczne informacje. Nie da się wiarygodnie ocenić cech architektury i wnętrza.

  2. Wczesnoklasyczny. Wyczuwalne są wpływy egipskie, przeważają tradycje tego kraju. Styl grecki stopniowo zaczyna wyróżniać się jako odrębny kierunek.

  3. Klasyczny. Okres rozkwitu kultury helleńskiej. W tym czasie tradycje architektury i wystroju wnętrz zakończyły swoje kształtowanie. W tym okresie greccy budowniczowie wznosili konstrukcje, które były nie tylko trwałe, ale także estetyczne i miały wartość architektoniczną. Wszystko opierało się na koncepcji złotego środka, najważniejsze było osiągnięcie idealnych proporcji. W wystroju używano szlachetnych, wyrafinowanych materiałów.

  4. Okres hellenistyczny. Styl grecki stał się jeszcze bardziej wyrafinowany, dopracowany i doprowadzony do perfekcji. W tym okresie silny był wpływ tradycji wschodnich. Wystrój wnętrz był bujny, nieco pretensjonalny i pompatyczny.

  5. Okres dominacji rzymskiej. W tym czasie kultury grecka i rzymska zbliżyły się do siebie i wiele od siebie przejęły. Greckie wnętrza stały się bardziej powściągliwe, spokojne i praktyczne. Teraz był nie tylko piękny, ale i funkcjonalny.

Każdy z okresów miał swoje własne cechy charakterystyczne, a wszystkie z nich zostały zachowane w większym lub mniejszym stopniu we współczesnym wnętrzu Grecji.

Cechy stylu nowoczesnego

style

Zasadniczo ważne jest, aby projektant pracujący w tym kierunku zwracał uwagę na:

  • kolor kombinacje;

  • oświetlenie;

  • tekstylia;

  • sufity;

  • ściany;

  • podłoga.

Kolory

Wyrazista mleczna biel jest cechą charakterystyczną wnętrz świadomie autentycznych. Wszystko w nich jest białe: podłogi, sufity, meble, tkaniny itd. To spokojna, zrównoważona kompozycja bez zauważalnych akcentów.

Jeśli takie rozwiązanie wydaje się nudne, można zastosować tradycyjne „greckie” zestawienie kolorów. Klasyczny ornament przeplata odcienie:

  • biały + niebieski;

  • biały + beż;

  • oliwkowy + piaskowy.

Zaleca się użycie standardowych kolorów jako bazy, a tradycyjnych helleńskich wzorów do dekoracji pomieszczenia. Wśród nich najczęściej spotykane są zygzaki, fale graficzne, ornamenty roślinne i symbol doskonałości – koło w kwadracie.

Oświetlenie

style

Istnieją dwa wymagania dotyczące organizacji oświetlenia:

  • nie powinno być wielu lamp;

  • nie powinny być pretensjonalny.

Pokój urządzony w stylu greckim nigdy nie będzie zbyt jasny. Umiar to główne motto tego stylu. Dlatego lepiej wykluczyć zbędne oprawy oświetleniowe. Do małego pokoju wystarczy jeden żyrandol sufitowy, w większym pomieszczeniu można zamontować dwie lub trzy lampy.

Ważny jest również design opraw oświetleniowych. Greckie lampy charakteryzują się prostotą i zwięzłością. Lepiej unikać kryształowych wisiorów, wykwintnych kutych ozdób, mnóstwa wielobarwnego szkła. Optymalne kształty to kula i półkula, pochodnia, cylinder.

Tekstylia

Przy wyborze tekstyliów obowiązuje ta sama zasada, co przy wyborze opraw oświetleniowych. Powściągliwość i funkcjonalność to główne cechy materiałów.

Zatem zasłony mają najprostszy krój i nie tylko zdobią okno, ale niezawodnie blokują jasne światło i ciekawskie spojrzenia. Baldachim z tradycyjnym dyskretnym wzorem chroni przed owadami, przeciągami i światłem. Kompaktowe, przyciemnione poduszki dodają sofie komfortu.

Tekstylia nie mogą być tylko elementem dekoracyjnym; muszą pełnić przynajmniej jedną funkcję oprócz dekoracyjnej. Jeśli tego nie robią, można się obejść bez ich obecności.

Sufit

Tradycyjną dekoracją sufitu jest minimalistyczny tynk bez zbędnych ozdób. To rozwiązanie jest zwykle stosowane w małym pomieszczeniu, w którym jest już mało miejsca. Biały sufit bez dekoracji pomaga optycznie poszerzyć przestrzeń, wydłużając pomieszczenie w pionie.

W bardziej przestronnym pomieszczeniu można poeksperymentować. Na przykład obrazy o tematyce klasycznej mitologii greckiej prezentują się bardzo ładnie. Tradycyjne ornamenty to dobry pomysł. W pomieszczeniach z dużą ilością miejsca warto zastosować sztukaterię. A w „zmodernizowanym” stylu greckim dobrze prezentują się belki stropowe z naturalnego drewna.

Ściany

style

Istnieje kilka ciekawych możliwości wykończenia ścian:

  • tynk;

  • freski;

  • płytki.

Podczas pokrywania ścian tynkiem pamiętaj: powierzchnia nigdy nie powinna być gładka. Pozostaw więcej nierówności, podkreśl fakturę. Możesz dodatkowo ozdobić powierzchnię stiukiem. Dominującym kolorem tynku jest biel lub piasek.

Czyste ściany można pomalować freskami. Podobnie jak w przypadku sufitu, wykorzystaj sceny z mitologii greckiej lub tradycyjne wzory. Odpowiednie kolory fresków to oliwkowy, niebieski, piasek. Możesz zapewnić im drobne plamy czerwieni dla kontrastu.

Płytki zaczęto stosować we wnętrzach greckich znacznie później niż proste wykończenia, ale mają pełne prawo być obecne w projekcie. Ważne jest, aby wybierać płytki w tych samych tradycyjnych kolorach: białym, niebieskim, oliwkowym. Odpowiednie będą wzory kwiatowe, koła, kwadraty i graficzne fale.

Jeśli jest wystarczająco dużo wolnego miejsca, możesz dodać kolumny i półkolumny, zrobić wnęki, a nawet wpasować we wnętrze rzeźby i sztukaterie. Jeśli to nie jest możliwe, po prostu zostaw ściany płaskie — wygląda to nie mniej elegancko.

Podłoga

Podłoga nawiązuje do wzoru sufitów i ścian. Jeśli są one surowe, bez dodatkowych dekoracji, to podłoga również powinna być szorstka. Maksymalnie możesz dodać lekki, dyskretny wzór. Jeśli ściany były wyłożone kafelkami, użyj płytek również na podłodze. A jeśli sufit jest wykończony drewnianymi elementami, drewno powinno znaleźć się również na podłodze.

Ogólnie rzecz biorąc, głównym wymogiem stylu greckiego jest harmonia wnętrza. Ściany współgrają z podłogą i sufitem, dekoracje są albo nieobecne, albo wplecione w kompozycję lekkimi, niezauważalnymi akcentami. Wszystko w pomieszczeniu jest piękne i funkcjonalne. To główny sekret stylu greckiego, który pomaga mu zachować aktualność przez tysiące lat.

Przeczytaj także: