Kompletny przewodnik po tynku dekoracyjnym „kornik”

Cechy i charakterystyka materiału

Jak wygląda dekoracyjny tynk kornikowy, można się domyślić już po nazwie: jeśli kiedykolwiek widziałeś drewno zjadane przez tego chrząszcza, prawdopodobnie już zgadłeś, jaki będzie jego wzór.

Charakterystyczną fakturę uzyskuje się dzięki specjalnemu składowi: wewnątrz suchej mieszanki znajduje się drobno rozproszona jednorodna baza oraz duże granulki, których ruch tworzy bruzdy. Wielkość dużych odprysków decyduje o głębokości linii i grubości warstwy, a ich liczba decyduje o gęstości wzoru.

Na zdjęciu jasny tynk z pionowym wzorem

W zależności od kierunku, w którym przesuwasz szpatułkę, możesz uzyskać wzór pionowych lub poziomych linii, krzyży lub chaotycznych wzorów kołowych. Ta druga opcja jest bardziej prawdopodobna, ponieważ chrząszcze nie poruszają się po drewnie w linii prostej. Ale pierwsze trzy wyglądają surowo, można je stosować w dyskretnych wnętrzach.

Kornik bywa mylony z innymi tynkami: jagnięcym (wykończenie przypomina wełnę owczą), futrzanym (powierzchnia ma ostre wybrzuszenia zamiast rowków) i deszczowym (nieco przypominający bezpośrednie nakładanie kornika, ale struktura jest drobniejsza).

Zdjęcie przedstawia nietypowe zastosowanie kompozycji dekoracyjnej

Jakie są rodzaje kompozycji?

Dekoracyjny tynk kornikowy, mimo że wygląda mniej więcej tak samo, może mieć jednak inny skład. Główną różnicą między każdym rodzajem jest baza, może to być:

• Mineralna. Tania mieszanka. Składa się z cementu, piasku, plastyfikatorów i granulek, które tworzą rowki. Gotowa powłoka jest odporna na wilgoć i mróz, odporna na uderzenia. Ponadto jest przyjazny dla środowiska — gotowy roztwór nie emituje żadnych szkodliwych substancji.

• Akryl. Głównym składnikiem jest polimer akrylowy, rowki są tworzone przez granity granitowe, marmurowe i inne kamienie. Idealnie pasuje do każdej powierzchni, absolutnie nie boi się wody i może być stosowany do wykańczania łazienek i basenów. Jest odporny na zmiany temperatury, co pozwala na pokrycie ścian na zewnątrz budynków. Jest droższy od związków mineralnych.

• Krzemian. Bazą jest krzemian potasu, dodatkiem są wióry kamienne o różnych frakcjach. Będzie tańszy od akrylu, a jednocześnie ma wiele zalet: jest trwały, nie boi się wahań temperatury. Wadą jest to, że wymaga umiejętności w nakładaniu (kompozycja szybko staje się chrupiąca) i nie można go barwić (trzeba pomalować po wykończeniu ścian).

Ściana na zdjęciu jest ciemna

• Silikon. Drogi skład ma zwiększoną odporność na zużycie. Doskonale przepuszcza parę (nie pojawi się grzyb ani pleśń), nie pęka pod wpływem ciepła i mrozu. Wytrzyma nie 10-15 lat, jak poprzednie, ale całe 25.

Rada! Aby nie przepłacać za wykończenie elewacji, upewnij się, że musisz nałożyć tynk strukturalny na bazie silikonowej. Jest to naprawdę konieczne w przypadku budynków wykonanych z materiałów paroprzepuszczalnych. W innych przypadkach można sobie poradzić z akrylem.

Opcje tynku dekoracyjnego różnią się również wielkością ziarna. Standardowe kruszywa kamienne mają frakcję do 3,5 mm. Częściej stosuje się „kamień” 2-2,5 mm. Tekstura jest na nim wyraźnie widoczna, a warstwa jest cienka, co oznacza, że zużycie jest niższe.

Jakie są kolory?

Wszyscy producenci produkują tynk strukturalny kornik w standardowym białym kolorze. Aby nadać mu kolor, można zastosować trzy metody:

• Barwienie w sklepie. Działy sprzedające farby i tynki zazwyczaj oferują usługi komputerowego barwienia. Wybierz pożądany odcień na palecie, poproś specjalistę o jego wymieszanie. Zaletą tego procesu jest wyraźny efekt: od razu widać, jaki kolor będzie na ścianie.

Zdjęcie przedstawia aplikację w chaotycznych ruchach okrężnych

• Zabarw go sam. Aby to zrobić, będziesz musiał kupić wiadro mieszanki i specjalny pigment (lub kilka, aby uzyskać złożony kolor) – wymieszaj w dowolnej proporcji, zaczynając dodawać odrobinę i zwiększając dawkę pigmentu, aż uzyskasz pożądane nasycenie. Zaletą jest to, że nie musisz malować całej masy – jest to wygodne do dekoracji wnętrz, gdy jedno pomieszczenie powinno być szare, drugie – na przykład niebieskie lub zielone. Wadą jest nieprzewidywalność: prawie niemożliwe jest odgadnięcie, jak będzie wyglądała ściana po nałożeniu tynku.
• Pomaluj gotową powierzchnię. Nie wszystkie rodzaje można barwić – na przykład tynk silikatowy będzie trzeba pomalować. Można również pomalować kolorową kompozycję kornika, aby uzyskać błyszczące wykończenie lub stworzyć efekt patyny.

Gdzie można go stosować?

Materiał można stosować wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Prawie wszystkie kompozycje nadają się do stosowania na zewnątrz, ale aby mieć pewność, należy poszukać odpowiednich oznaczeń na opakowaniu.

Do dekoracji wnętrz

Tynk przeciw kornikom w mieszkaniu służy do dekoracji ścian, sufitów i tworzenia wystroju.

Odpowiednie kompozycje do napraw w ciepłych i suchych pomieszczeniach mieszkalnych (sypialnia, salon, korytarz) są niedrogie, ponieważ nie wymagają ochrony przed wilgocią i innymi dodatkowymi składnikami. Mieszanki do łazienek i kuchni mają właściwości chroniące przed wilgocią i są nieco droższe.

Na zdjęciu przykład tynku dekoracyjnego kornikowego we wnętrzu przedpokoju

Kornik jest produkowany i sprzedawany w dwóch wersjach: suchy proszek gipsowy, gotowa mieszanka. Pierwszą należy samodzielnie rozcieńczyć wodą (proporcje podane są na opakowaniu). Aby dobrze wymieszać roztwór, należy mieć dobrą wiertarkę i betoniarkę budowlaną – produkcja jest bardziej skomplikowana, ale mieszanka jest tańsza. Gotowe mieszanki w postaci pasty są droższe, ale można z nimi pracować od razu po zakupie.

Przed rozpoczęciem pracy należy zabezpieczyć miejsca, na które nie będzie nakładany roztwór: jeśli tynk dostanie się na gotową podłogę i stwardnieje, jego zmycie będzie prawie niemożliwe.

Ściany są wstępnie wypoziomowane, nakładany jest podkład. Nie można zacząć wykańczać tynkiem kornikowym, dopóki podkład nie wyschnie całkowicie: lepiej pozostawić go na 12-24 godziny.

Do wykończenia zewnętrznego

Mieszaniny do prac zewnętrznych są droższe: są odporne na wodę, wysoką wilgotność, niskie i wysokie temperatury, mycie, obciążenia mechaniczne.

Ściany na zewnątrz należy wyrównać, usuwając duże nierówności. Następnie należy zagruntować powierzchnię podkładem przeznaczonym do stosowania na zewnątrz. Po wyschnięciu podkładu nakładamy kornika (na zdjęciu).

Na zdjęciu tynkowanie domów na zewnątrz

Jakość i trwałość zależą od składu: niezawodną opcją na korniki jest silikon. Akryl jest nieco gorszy, ale również uważany jest za doskonały przykład wykończenia zewnętrznej części domu. Cement i silikat są trudniejsze w stosowaniu, ale są tańsze w zakupie — zaoszczędzone pieniądze możesz przeznaczyć na wezwanie fachowca, który wykona całą pracę.

Technologia stosowania

Czy nie jesteś przyzwyczajony do powierzania prac remontowych obcym osobom, czy planujesz zrobić wszystko sam? Dobra wiadomość: nakładanie tynku nie jest trudne, szczególnie dla osób, które mają doświadczenie w pracy ze zwykłymi tynkami lub szpachlówkami.

Metody aplikacji

Ponieważ kornik jest powłoką dekoracyjną, głównym zadaniem mistrza jest nie tylko równomierne nałożenie go, ale także stworzenie ciekawego wzoru. Podstawowe opcje:

• Okrąg. Przesuwaj kielnię wzdłuż ściany ruchem okrężnym. Średnica przyszłych rowków zależy od średnicy okręgu.
• Linie. Przesuwaj w górę i w dół, aby uzyskać pionowe paski (efekt deszczu) lub w prawo i w lewo, aby uzyskać poziomy wzór.
• Krzyżyki. Zmień kierunek tarki – najpierw z dołu do góry, a następnie z lewej do prawej.

Osoby kreatywne mogą wymyślić oryginalną technikę: po skosie, pod niewłaściwym kątem, falą. Ograniczeniem jest jedynie wyobraźnia.

Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że kornik wysycha wystarczająco szybko, więc praktycznie nie ma czasu na eksperymenty.

Instrukcja krok po kroku

Przygotuj niezbędne narzędzia:

• poziomica;
• naczynie + wałek;
• wiertarka + mieszadło budowlane + wiadro (jeśli zamierzasz sam mieszać tynk);
• mała szpatułka do nabierania masy;
• kielnia lub szeroka szpatułka do nakładania;
• tarka lub kielnia do tworzenia rysunku.

Kroki naprawy zewnętrznej i wykończenia zewnętrznego są takie same:

1. Wyrównaj ściany z latarniami.
2. Zagruntuj, pozostaw do wyschnięcia na 24 godziny.
3. Wymieszaj mieszankę lub otwórz gotową.
4. Weź niewielką ilość, nałóż na ścianę, wyrównaj.
5. Stwórz pożądany wzór na powierzchni tynku kornikowego.
6. Nałóż kolejną małą sekcję, stwórz wzór na tynku lekko nakładając się na poprzedni.

Obejrzyj wszystkie kroki w filmie:

Przydatne wskazówki, które pomogą Ci poradzić sobie z pracą łatwiej i szybciej:

• Przesuwaj się od narożnika na bok i w dół. W ten sposób żadna ze stron nie zdąży wyschnąć.
• Dociskaj kielnię z tą samą siłą podczas tworzenia wzoru.
• Przyklej taśmę maskującą do krawędzi, jeśli nie masz czasu, aby pomalować całą ścianę na raz. Należy ją usunąć z kompozycji, zanim stwardnieje, aby uzyskać gładkie wykończenie.
• Przed malowaniem ścianę należy ponownie zagruntować. Wszelkie prace dekoracyjne wykonuje się co najmniej po 24 godzinach. Im grubsza warstwa materiału, tym dłużej trzeba czekać, aż całkowicie wyschnie.

Zobacz film, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat aplikacji:

Piękne pomysły na projekt

Jeśli spojrzysz na zdjęcie tynku kornikowego, zobaczysz: zewnętrznie kompozycje różnią się frakcją ziarna, kolorem i wzorem tworzonym przez pacę. Ale wygląd można zmienić też za pomocą farby: na przykład nakładając ciemną farbę płaskim wałkiem na jasną bazę, uzyskasz efekt głębi – bruzdy pozostaną jasne, a główna ściana stanie się ciemniejsza. Opcja przeciwna również wygląda imponująco: ciemne zagłębienia na jasnym tle.

Kornika można namalować metodą suchego pędzla: dodatkowe paski wyglądają szczególnie dobrze na wzorze kołowym.

Na zdjęciu widać patynowanie ściany

Tynk dekoracyjny to niezawodna i trwała opcja dekoracyjna. Wybierz odpowiednią mieszankę, przestrzegaj techniki aplikacji, a będziesz mógł podziwiać ściany przez co najmniej 10-15 lat.