Pomysły na urządzenie jednopokojowego mieszkania z uwzględnieniem potrzeb rodziny z dzieckiem.

Cechy układu

Najbardziej problematycznym obszarem w projektowaniu jednopokojowego mieszkania jest to, że masz tylko jeden pokój, w którym musisz zmieścić salon, miejsce do spania dla dorosłych, strefę dla dzieci, przestrzeń do pracy lub nauki.

Czynniki decydujące przy wyborze układu jednopokojowego mieszkania:

• Liczba dzieci. Jedno dziecko potrzebuje mniej miejsca niż dwoje lub troje.
• Wiek dzieci. Czy masz niemowlęta, dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym?
• Liczba dorosłych członków rodziny. Czy dzieci mieszkają z matką, z obojgiem rodziców, z babcią, dziadkiem?

Odpowiedzi na te proste pytania pomogą Ci zdecydować o liczbie stref funkcjonalnych, ich wymiarach i meblach potrzebnych w każdej z nich.

Zdjęcie przedstawia przykładowy układ wąskiego mieszkania jednopokojowego

W przestronnych kawalerkach o otwartym układzie, gdy powierzchnia mieszkania jednopokojowego przekracza 45 metrów kwadratowych, można zbudować ścianę, wydzielić oddzielny pokój dziecięcy dla niemowlaka. W tym przypadku sypialnia dorosłych jest połączona z pokojem dziennym lub również oddzielona ścianką lub przegrodą, jeśli jest wystarczająco dużo miejsca.

W standardowym mieszkaniu jednopokojowym, dlaczego nie urządzić pokoju dziecięcego w kuchni lub na balkonie? W pierwszym przypadku główną trudnością jest przeniesienie komunikacji. W mieszkaniu jednopokojowym wyposażonym w gaz takie manipulacje są surowo zabronione. W drugiej sytuacji będziesz musiał wydać pieniądze na ocieplenie balkonu, ale w rezultacie otrzymasz przytulne i jasne, choć małe, miejsce dla dziecka z dużymi oknami.

Jeśli jest dwójka dzieci, to w mieszkaniu dla rodziny z dzieckiem będziesz musiał uciec się do sztuczek: wykorzystaj całą przestrzeń od podłogi do sufitu. Pomogą w tym łóżka piętrowe lub miejsca do spania znajdujące się pod podium, ukryte w ciągu dnia. Podium może pomieścić biurko, strefę do zabawy lub miejsce do przechowywania.

Opcje podziału na strefy

Wnętrze jednopokojowego mieszkania dla rodziny z dzieckiem wymaga obowiązkowego podziału na strefy dla rodziców i dziecka. Oprócz podstawowych ścian z cegły lub płyt gipsowo-kartonowych, jako przegrody można również stosować konstrukcje przenośne lub lżejsze.

Wyprofilowana ścianka działowa z płyt gipsowo-kartonowych

Nie ślepa, jak ściana, ale z „oknami”, przez które wpada światło słoneczne. Mogą być również wykorzystywane jako dodatkowe półki. Zaletami tego rozwiązania są łatwość wykonania, niski koszt i możliwość wykończenia w kolorze ścian. Istnieje tylko jedna wada: gdy trzeba będzie przeplanować, nie będzie można przesunąć ściany – trzeba będzie ją zburzyć.

Półka

Aby oddzielić strefę dziecięcą od salonu, wystarczy półka z przegródkami. Najczęściej wybieranym modelem jest model KALLAX z IKEA. Występują w 3 rozmiarach, z czego 2 nadają się do podziału na strefy: 77*147 cm, 147*147 cm odpowiednio dla 8 i 16 przegródek.

Zalety stosowania otwartej szafki: przepuszcza światło, powietrze, tworzy dodatkową przestronną przestrzeń do przechowywania i jest łatwa do przesunięcia w razie potrzeby. Ponadto koszt takiego projektu nie jest zbyt wysoki.

Na zdjęciu podział stref za pomocą regałów

Zasłony

Często stosowane do zamknięcia wnęki, podział na strefy za pomocą zasłon jest szczególnie istotny, jeśli wnęka jest miejscem, w którym znajduje się sypialnia rodziców. W ten sposób w nocy dorośli mogą bezpiecznie odizolować się od swoich dzieci, pozostając sami, a w ciągu dnia, gdy zasłony są otwarte, pozostaną praktycznie niezauważeni.

Oprócz tego, że są ekonomiczne i łatwe w montażu, zasłony mają jeszcze jedną zaletę: wizualnie podnoszą sufity.

Listwy

Lekkie ścianki działowe wykonane z listew lub innych materiałów praktycznie zastępują ściany, z jednym wyjątkiem: wpuszczają naturalne światło. Zaleta ma wadę: ze względu na przerwy między listwami będzie doskonale widać, co dzieje się w drugiej części pomieszczenia, co nie zawsze jest wygodne.

Lepiej zainstalować go podczas remontu – konstrukcja jest stacjonarna, ale wielokrotnego użytku. Jeśli układ jednopokojowego mieszkania ulegnie zmianie, można ją zdemontować i ponownie zainstalować w innym miejscu.

Poziom

Podium to idealne rozwiązanie do jednopokojowego mieszkania w przypadku rodziny z dzieckiem. Spraw, aby część pod nim była jak najbardziej funkcjonalna: zamontuj w środku łóżko, skrzynki na zabawki lub ubrania. Na górze znajdzie się wygodny plac zabaw, gdzie można również popracować lub odpocząć.

Inne sposoby podziału domu dla rodziny z dzieckiem są wizualne, a nie fizyczne. Ale pozwalają zaoszczędzić wolną przestrzeń życiową i nie czynią wizualnie jednopokojowego mieszkania jeszcze mniejszym.

• Kolor. W salonie zastosowano spokojną paletę, a strefa dziecięca jest pomalowana na jaśniejsze odcienie: taki kontrast idealnie dzieli mieszkanie dla rodziny na 2 części.
• Materiał. Ściany mogą mieć różne tapety lub duet dwóch wariantów wykończenia: tapeta-laminat, farba-tapeta, tapeta-tynk. Pokrycie podłogi może być również różne, ale zamiast układać dwa różne rodzaje laminatu, lepiej użyć zwykłego dywanu, aby podkreślić jedną ze stref.
• Oświetlenie. Ciekawy efekt można uzyskać, stosując wiele różnych źródeł światła: zabawny żyrandol nad pokojem dziecięcym, klasyczny nad stolikiem kawowym, kinkiet przy sofie, lampę stołową przy łóżku. Nawiasem mówiąc, jasne światło odgrywa ważną rolę w zwiększaniu przestrzeni.

Jakie meble i wyposażenie lepiej wykorzystać?

Najważniejsze wymagania dotyczące mebli w jednopokojowym mieszkaniu: uniwersalność, kolor. Wskazane jest wybieranie produktów w jasnych kolorach, które nie będą wyglądać nieporęcznie. Jednocześnie powinny one od razu zastąpić kilka innych rzeczy: na przykład sofę z funkcją spania, stół z funkcją rozkładania.

Wybrany styl wnętrza ma również wpływ na wybór mebli. Aby uniknąć zagracenia mieszkania, postaw na nowoczesne trendy bez zbytniego wystroju: minimalizm, high-tech i inne wariacje na temat funkcjonalnego designu pozwolą zaoszczędzić sporo miejsca.

Na zdjęciu łóżeczko przy oknie w jednopokojowym mieszkaniu

Przejdźmy do mebli. W salonie należy ustawić sofę lub łóżko dla rodziców, łóżeczko dziecięce. Nie obejdzie się bez telewizora. Kuchnia, nawet jeśli jest mała, może służyć nie tylko do gotowania, jedzenia. Stół jadalny lub barek zastępuje biurko. Jednocześnie wskazane jest zorganizowanie przechowywania przyborów szkolnych w jednym z modułów tutaj.

Najwygodniejszym sposobem przechowywania ubrań jest duża szafa na korytarzu. Na bieliznę i kosmetyki (np. dla nastolatki) wydziel osobną szafę w łazience.

Systemy przechowywania są również umieszczane w salonie. Główne opcje to:

• Półka. Jednocześnie strefuje, rozwiązuje problem organizacji przestrzeni.
• Garderoba. Czasami garderoba jest umieszczana w małych wnękach przewidzianych przez architektów.
• Komoda. Umieść ją u wezgłowia lub podnóżka łóżka, aby nie zajmowała dużo miejsca.
• Półki. Otwarte powierzchnie nad biurkiem są wygodnym rozwiązaniem dla osób w każdym wieku.
• Podium. Zrób je nieco wyżej – wtedy pojemne szuflady pomieszczą zabawki, pościel, ubrania poza sezonem i wiele innych niezbędnych rzeczy.

Jak prawidłowo urządzić kącik dziecięcy?

Projekt kawalerki i przestrzeń dla dziecka w nim zależy przede wszystkim od wieku dziecka. Na przykład, niemowlak nie potrzebuje osobnego pokoju: wystarczy postawić łóżeczko obok łóżka lub sofy rodziców, komodę z przewijakiem, a gdy trochę podrośnie, zostawić trochę miejsca na zabawy.

Aby przedszkolak czuł się komfortowo w jednopokojowym mieszkaniu, przede wszystkim ważne jest zorganizowanie kącika zabaw. Nie ma zadania stworzenia miejsca do pracy, można sobie poradzić z małym stolikiem i krzesełkiem dostosowanym do wzrostu dziecka.

Ważne! Strefa zabaw dla małego dziecka powinna być jak najbardziej otwarta, aby rodzice mogli obserwować je z każdego miejsca w jednopokojowym mieszkaniu.

Na zdjęciu pokój dziecięcy zamiast kuchni

Jeśli w domu mieszka dziecko w wieku szkolnym lub nastolatek, należy przestrzegać 2 ważnych zasad: obecności przegrody (najlepiej ślepej) oraz wygodnego, ergonomicznego miejsca pracy. Jednocześnie można bezpiecznie odmówić pokoju zabaw po 3-4 klasie.

Ważne! Im starsze dziecko, tym ważniejsze jest dla niego posiadanie przestrzeni osobistej, w której może przebywać bez nadzoru osoby dorosłej.

Aby zaoszczędzić miejsce, zamontuj dwupiętrową konstrukcję: łóżko na górze, biurko i szuflady do przechowywania na dole.

Zdjęcie przedstawia podział sypialni na strefy dla dziecka i rodziców

Kiedy masz dwójkę dzieci, musisz uciekać się do sztuczek. Mogą spać na łóżku piętrowym i odrabiać lekcje na kuchennym stole (pamiętaj, aby blat był pusty i czysty!). Możesz też ustawić stolik dla dwóch osób na parapecie w przedpokoju. Inną opcją jest ciepły balkon ze stanowiskami pracy po obu stronach.