pierwszej połowie ubiegłego wieku kobiety były uważane za gospodynie domowe i trudno im było robić to, co kochały, na równi z mężczyznami. Były jednak i takie, które potrafiły przebić się w męskim świecie i stać się profesjonalistkami w swojej dziedzinie. Jedną z takich postaci była Charlotte Perriand, architektka i projektantka.

W 1903 roku w rodzinie krawca i krawcowej urodziła się dziewczynka o imieniu Charlotte. Od najmłodszych lat fascynowała się architekturą i marzyła o tworzeniu funkcjonalnych i ergonomicznych maszynowni. Zainspirował ją do tego słynny architekt i projektant tamtych lat, Le Corbusier.
Aby spełnić swoje marzenie, Charlotte studiowała w szkole Centralnego Związku Sztuk Dekoracyjnych u Henriego Rapina, słynnego artysty wnętrz secesji i art déco. Po ukończeniu studiów w 1925 roku wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Nowoczesnej Sztuki Dekoracyjnej i Przemysłowej w Paryżu. Perriand zaprezentował dziewięć paneli z wizerunkami muz dla salonu muzycznego.
W 1927 roku Charlotte zdecydowała się na rozmowę kwalifikacyjną w pracowni Le Corbusiera. Jednak jej talent nie został doceniony i dziewczyna nie dostała pracy. Pomimo porażki, Charlotte kontynuowała pracę. I już na Salonie Jesiennym w Paryżu zaprezentowała projekt wnętrza baru.
Kuzyn Le Corbusiera, Pierre Jeanneret, był zachwycony pracą Perriand. Dzięki temu młoda architektka została zatrudniona w pracowni. Po około dziesięciu latach pracy w firmie architektonicznej Charlotte odchodzi z niej.

Następnie nawiązuje współpracę z nie mniej znanym mistrzem architektury, Jeanem Prouvé. Wspólnie projektują domy prefabrykowane przeznaczone dla robotników. Równocześnie pracuje nad innymi projektami.
Mimo że metal przynosi sukces młodej architektce, odchodzi od niego i zaczyna pracować z drewnem.
W 1940 roku Charlotte otrzymuje ofertę pracy w Japonii. Wkrótce wybucha wojna i Perriand nie może opuścić Japonii. Musi więc pozostać w kraju przez sześć lat. Ale to tylko jej wychodzi na dobre. W tym czasie Charlotte zdążyła zgłębić lokalne techniki rzemieślnicze. Później mogła wykorzystać je do tworzenia paneli do półek, stołów i krzeseł.
Z biegiem lat liczba projektów tworzonych przez Perriand rosła. Udało jej się stworzyć prestiżowe projekty, na które wciąż jest popyt. Charlotte Perriand pracowała do późnej starości. W wieku 90 lat zbudowała pawilon herbaciany na Festiwal Kultury Japońskiej w Paryżu.

Obecnie retrospektywne wystawy prac słynnego architekta i projektanta ubiegłego wieku odbywają się w muzeach na całym świecie.

Przeczytaj także: