Dekoracja sufitu w drewnianym domu

Co należy wziąć pod uwagę przy wykańczaniu?

Typowy sufit domu z bali lub drewna to lekka konstrukcja z belek i podłogi z desek, pod którą położona jest izolacja (wełna mineralna, pianka, keramzyt). Niektóre domy mają samowystarczalny sufit, który może obejść się bez wykańczania, podczas gdy inne są słabo zabezpieczone tortem dachowym, dlatego wymagają poważnej izolacji i prac wykończeniowych wewnątrz. To jest pierwsza rzecz, którą należy wziąć pod uwagę.

Drugą ważną okolicznością jest mobilność drewna. Nieuchronnie się kurczy i przesuwa. Aby uniknąć pęknięć ścian i sufitów, które się rozsunęły, nie zaczyna się ich dekorować od razu. Dom budowany latem jest gotowy w ciągu roku, a budynki zimowe – w ciągu 7-8 miesięcy.

Trzecim aspektem jest przeznaczenie lokalu. Ten sam materiał nie nadaje się do pokrycia sufitu w całym domu. Oprócz salonów są salony z piecami i kominkami, kuchnie, werandy, pomieszczenia gospodarcze, łazienki, wanny i sauny. Wszystkie te miejsca mają swój własny mikroklimat.

I wreszcie, wykończenie domu z bali powinno, jeśli to możliwe, nie odbierać mu zalet i rekompensować wad. Do pierwszych zalicza się przyjazność dla środowiska, przyjemny zapach, naturalną kontrolę wilgotności, dobrą izolację akustyczną. Drugie to zagrożenie pożarem, podatność na gnicie, wysychanie, odkształcanie i ataki owadów.

Zdjęcie przedstawia salon w domku z jasnego drewna ze skomplikowanym oryginalnym sufitem wykończonym podszewką euro

Jakie materiały są odpowiednie?

Jeśli grubość bali lub drewna użytego do budowy domu, a także jakość izolacji zewnętrznej i hydroizolacji pozwalają na ograniczenie prac wykończeniowych wewnątrz do minimum, większość właścicieli woli tak zrobić. A drewno najlepiej komponuje się z drewnem. Dlatego sufit można wykończyć deską elewacyjną, deską nieobrzynaną, litym drewnem, deską planken lub sklejką.

W domach, w których przeprowadzono szeroko zakrojone prace wykończeniowe, które ukryły całe piękno drewnianych ścian, łatwiej jest zastosować podobne podejście do dekoracji sufitów. Można je pokryć płytami gipsowo-kartonowymi, wykończyć panelami z tworzywa sztucznego, ozdobić tkaninami elastycznymi.

Deska elewacyjna

To drewniane listwy z podłużnym rowkiem na jednym końcu i piórem o odpowiedniej wielkości na drugim. Elementy wkłada się jeden w drugi podczas montażu i zwykle mocuje do drewnianych listew.

Istnieją cztery klasy okładzin:

• Ekstra;
• A;
• B;
• C.

Im wyższa klasa, tym droższe drewno (dąb, buk, grab, klon, orzech) i tym mniej wad jest dozwolonych.

Wybierając budżetową okładzinę z drewna iglastego, lepiej kupić ją z niewielkim zapasem na wypadek natknięcia się na sękate, wygięte listwy.

Nawet w już ugruntowanym domu z bali nie można pokrywać sufitów okładziną od końca do końca ścian i belek nośnych, ponieważ same listwy nadal będą „chodzić”, zapuszczając korzenie w nowym miejscu. Szczeliny można łatwo zamaskować drewnianymi listwami przypodłogowymi.

Na zdjęciu rzemieślnik montuje okładzinę na ocieplonym suficie domu z bali, mocując ją do drewnianych łat

Płyty gipsowo-kartonowe

Nie trzeba tłumaczyć, jak wyglądają płyty gipsowo-kartonowe, a ich skład jest oczywisty już z samej nazwy. Płyty te są tak popularne, ponieważ pozwalają szybko zneutralizować nierówności, ukryć połączenia i przygotować podłoże do wykończenia.

Płyty gipsowo-kartonowe są oddychające, dobrze tłumią hałas i wibracje, utrzymują komfortowy poziom wilgotności w domu, przyjmują skomplikowane kształty po zwilżeniu wodą, pozwalają tworzyć ciekawe wzory i są niedrogie.

Płyty gipsowo-kartonowe są zwykle montowane do metalowych łat. Ich montaż nie wymaga wiele czasu i wysiłku, ale bezlitośnie kradną centymetry wysokości, szczególnie w pomieszczeniach o bardzo nierównych powierzchniach.

Sufit pokryty płytami gipsowo-kartonowymi w drewnianym domku może stać się główną atrakcją wnętrza, dzięki dekoracyjnemu tynkowi, sztukaterii gipsowej, fantazyjnemu kształtowi, kilku poziomom, lampom halogenowym, elementom napinającym lub oryginalnym panelom z efektem 3D.

Na zdjęciu sufit z płyt gipsowo-kartonowych z ośmiokątną wnęką i lampami halogenowymi, zamontowany w holu drewnianego domku

Sufity napinane

Jako podstawę stosuje się polichlorek winylu lub poliester. Pierwszy z nich wytrzymuje temperatury od +5 do +50°C, drugi – od -50 do +40°C, ale jest też znacznie droższy i trwalszy (nawet 25 lat w porównaniu do 10 dla PVC).

Sufity napinane mogą mieć dowolny kolor i wzór, ale różne powierzchnie:

• błyszczące;
• matowe;
• satynowe.

Lekka błyszcząca folia pomaga wizualnie podnieść sufit, wypełnić pomieszczenie światłem. Matowe i satynowe płótna wyglądają szlachetnie i elegancko.

Zalety sufitów napinanych:

• zwiększają wybór stylów przy dekorowaniu pomieszczeń;
• montowane za pomocą opalarki w ciągu kilku godzin bez odpadów budowlanych;
• chronią przed zalaniem w przypadku przecieku dachu;
• maskują przewody użytkowe;
• nie przyciągają kurzu i brudu, łatwe w utrzymaniu;
• poprawiają izolację akustyczną.

Wady:

• wymagają wysokiej jakości hydroizolacji dachu i regularnego ogrzewania, czyli trzeba stale mieszkać w domu, w przeciwnym razie pojawi się pleśń i kondensacja;
• mogą zostać uszkodzone przez ostre odpryski spadające z sufitów, a wtedy płótno będzie musiało zostać całkowicie wymienione;
• nie instalowane w pobliżu rur grzewczych, pieców i kominków (z wyjątkiem płócien odpornych na ciepło);
• stosunkowo drogie.

Zdjęcie przedstawia sypialnię w prywatnym domu z bali z sufitem napinanym z tkaniny usłanym białymi kwiatami

Deska nieobrzynana

Kłody są cięte wzdłuż na arkusze o grubości 20-30 mm, kora jest usuwana wzdłuż krawędzi lub pozostawiana w stanie nienaruszonym, wykroje są suszone, strugane, szlifowane i cięte na fragmenty o długości do 4 m. Do produkcji wykorzystuje się zarówno cenne, jak i niedrogie gatunki drewna (sosna, osika).

Deski nieobrzynane z usuniętą korą są zwykle używane do okładzin sufitowych. Listwy mają ciekawy wzór z nierówną krawędzią, a te zalety można łatwo podkreślić za pomocą lakierów, farb i bejc.

Deski nieobrzynane można wykorzystać do dekoracji domu w stylu antycznym, wzmacniając wrażenie prostoty wnętrza. To rozwiązanie sprawdzi się w stylach rustykalnych, takich jak country, chalet czy prowansalski.

Deskę montuje się bezpośrednio na surowym suficie lub na drewnianych listwach za pomocą ocynkowanych gwoździ lub wkrętów samogwintujących. Lamele układa się w dwóch warstwach z przesunięciem, tak aby nie było widać szczelin.

Nie ma konieczności pokrywania całego sufitu nieobrzynanymi deskami. W ten sposób można wyodrębnić osobny fragment i podzielić pomieszczenie na strefy.

Na zdjęciu sypialnia na poddaszu dla dwóch osób, pięknie wykończona nieobrzynanymi deskami i belkami stropowymi z bali

Płyty MDF

Wykonywane są z wiórów drzewnych z dodatkiem żywic mocznikowych poprzez prasowanie pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia. Gęstość płyt MDF jest imponująca – 600-800 kg/m2. Panele sufitowe występują w kształtach listewkowych, kwadratowych i prostokątnych.

Według rodzaju pokrycia dzielą się na:

• panele fornirowane – pokryte naturalnym fornirem z cennych gatunków drewna, drogie i efektowne, odpowiednie do salonu lub sypialni;
• laminowane – zabezpieczone folią polimerową, wodoodporne, imitujące strukturę drewna lub kamienia naturalnego, odpowiednie do kuchni i łazienek;
• malowane – niedrogie, o szerokiej gamie kolorów, ale nieodporne na wysoką wilgotność i temperaturę;
• „papierowe” – pokryte papierem lub tekturą, ekonomiczne i atrakcyjne, ale odpowiednie tylko do suchych, ciepłych pomieszczeń.

Wybierając wykończenie sufitów w drewnianym domu panelami MDF, podejmiesz mądrą decyzję, ponieważ są one zróżnicowane pod względem wzornictwa. i koszt, bezpieczny dla zdrowia, chroniący przed hałasem, odporny na pasożyty i pleśń, trwały (10-20 lat), łatwy w montażu i konserwacji. Ale mimo wszystko jest to drewno – problem zagrożenia pożarowego pozostaje.

Panele PVC

Panele te są utworzone z dwóch cienkich arkuszy polichlorku winylu, pomiędzy którymi znajduje się kilka prostopadłych usztywnień, czyli produkt jest częściowo pusty, a zatem bardzo lekki. Po jednej stronie wzdłuż części znajduje się duży pasek mocujący do montażu do listew stalowych, a po drugiej stronie mały do przyklejania elementów do siebie. Połączenie może być szwowe lub bezszwowe. Pod względem kształtu panele sufitowe z tworzywa sztucznego PVC dzielą się na listwy, arkusze i kafelki.

Pod względem wyglądu dzielą się na:

• monochromatyczne – pigment zawarty jest w składzie polichlorku winylu, dzięki czemu powłoka nie blaknie ani nie żółknie z czasem;
• malowane, wzorzyste i lakierowane – wyglądają bardziej okazale, ale szybko tracą połysk i pokrywają się zarysowaniami;
• laminowane – pokryte cienką warstwą imitującą strukturę drewna lub kamienia, również dość szybko blakną lub niszczeją na skutek uszkodzeń mechanicznych.

Zaletami pokrywania sufitów panelami z tworzywa sztucznego są minimalny nakład pracy i pieniędzy, względna trwałość (do 10 lat), odporność na wilgoć, możliwość łatwej wymiany uszkodzonego elementu lub zamalowania wady.

Istnieje jednak ryzyko natrafienia na panele niskiej jakości, które są łatwopalne, a ponadto emitują do powietrza niebezpieczne związki.

Planken

To słowo przetłumaczone z języka niemieckiego oznacza „deski”, a materiał wykończeniowy w pełni uzasadnia swoje powiązanie z Niemcami jako twierdzą jakości. Planken to starannie strugane, szlifowane i suszone deski o lekko zaokrąglonych krawędziach (3-5 mm).

Nie ma połączenia pióro-wpust, co poprawia wentylację sufitu. Końce są proste lub skośne. W tym drugim przypadku wilgoć z dachu będzie dobrze odprowadzana na zewnątrz.

Planken jest zwykle wykonany z modrzewia lub sosny, wytrzymuje do 50 lat, wygląda drogo i szanuje się, występuje w dowolnym kolorze, nawet czarno-białym, nie boi się ciepła, mrozu, szkodników ani wilgoci.

Planken jest produkowany w czterech gatunkach:

• Extra;
• Prima;
• AB;
• Economy.

Nawet ostatniej opcji nie można nazwać niską jakością, jest ona przyzwoitej jakości. Już zgadłeś o wadach plankenu – oprócz łatwopalności jest dość drogi.

Sklejka

Kilka cienkich warstw drewna jest sklejanych ze sobą tak, aby włókna były wzajemnie prostopadłe. Jest to konieczne, aby zwiększyć wytrzymałość i odporność na odkształcenia pod wpływem zmian temperatury i wilgotności.

Sklejka występuje w różnych klasach i rozmiarach, imituje fakturę naturalnego drewna i jest szybko montowana ręcznie, w tym przy użyciu metody klejenia bezramowego. Jeśli wygląd pozostawia wiele do życzenia, można pokryć sufit w drewnianym domu cienką sklejką, a następnie ją pomalować, nakleić na nią dekoracyjne płytki lub tapetę lub otynkować.

Główną zaletą sklejki jest jej przyjazna cena, ale bardzo tani gatunek nie będzie odporny na wilgoć, impregnowany środkami zmniejszającymi palność ani przyjazny dla środowiska.

Sklejkę kazeinową można nazwać bezpieczną dla zdrowia, a najtańsza, bakelitowa, może stać się źródłem szkodliwych oparów.

Jak ozdobić sufit?

Czasami, aby uzyskać piękny sufit, lepiej po prostu zostaw to w spokoju, zwłaszcza jeśli mocne kłody i surowe deski są najlepszą dekoracją dla wybranego stylu drewnianego domu.

Elementy konstrukcji sufitu można podkreślić poprzez pomalowanie, na przykład, ciemnych belek na jasnym tle. Dzięki temu pomieszczenie stanie się bardziej przewiewne. Jeśli musisz zakryć sufit od wewnątrz, aby go ocieplić, możesz dodać fałszywe belki w celu wykończenia.

Największe pole do popisu dla wyobraźni dają wielopiętrowe sufity o złożonych kształtach, gdzie można łączyć różne pokrycia, na przykład deski elewacyjne i tkaniny elastyczne o oszałamiającym wzorze. Prawidłowo rozmieszczone reflektory pomogą ująć kompozycję w ramy. Jest to szczególnie ważne w przypadku ścian i sufitów pokrytych drewnem, ponieważ delikatnie rozprasza światło.

Piękne przykłady inspiracji

Okazało się, że dekoracyjne konstrukcje z belek wypełnianych wyglądają imponująco: kratownice, figury geometryczne, ale robią to nisko sufity jeszcze niższe. Możesz ozdobić sufit w drewnianym domu wykończeniem alfresco: panele, rzeźbienie, usłojenie końcowe, przetaczanie ornamentu przez szablon.

W takich wnętrzach szczególnie korzystnie prezentują się masywne kute żyrandole, które świecą w górę, lub wiszące abażury z naturalnych materiałów: wikliny, imitującej gruby płótno jutowe.

Dekoracja sufitu w drewnianym domu może stać się jednym z najbardziej wyrazistych elementów wnętrza, choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że właściciele takiego domu nie mają dużego wyboru. A jednak głosujemy za naturalnym urokiem drewna – niech wykończenie przyćmi jak najmniej tego piękna.