Style wnętrzarskie kształtowały się pod wpływem zwyczajów, tradycji, a nawet religii ludów. Z biegiem czasu zmieniały się ludzkie wyobrażenia o pięknie i komforcie. Style wnętrzarskie również zaczęły się dynamicznie zmieniać. Stało się to źródłem rozwoju architektury wnętrz.
Nie da się określić dokładnego czasu narodzin takiego kierunku jak architektura wnętrz. Jego historia sięga czasów starożytnych – pamiętamy choćby skóry zwierząt i malowidła naskalne w jaskiniach. A jeśli skóry miały raczej funkcję praktyczną: ogrzewały w zimnie, to malowidła naskalne były niczym więcej niż tylko ozdobą domu.

Starożytni filozofowie w swoich dziełach poszukiwali i odnajdywali związek i równowagę między estetyką a praktycznością przedmiotów gospodarstwa domowego, dlatego wielu historyków zgadza się, że projektowanie zaczęło być postrzegane jako rodzaj ludzkiej aktywności w starożytności.
Każde państwo, a nawet oddzielny region, miały swoje własne cechy aranżacji domu. Z biegiem czasu kultury zapożyczały od siebie cechy, coś było wykorzeniane, coś wręcz przeciwnie, zapuszczało korzenie. Zdarzało się, że style były zapominane, ale potem, pod wpływem czynników zewnętrznych, odradzały się w swojej pierwotnej formie. Cała historia projektowania wnętrz podąża za światową historią rozwoju ludzkości, z charakterystycznymi cechami epoki.
Angielskie słowo „design” tłumaczy się jako rysunek, plan. Termin ten można stosować do opisu różnych rodzajów projektowania, których celem jest kształtowanie walorów estetycznych i funkcjonalnych otoczenia.
Współcześnie projektowanie wnętrz ma na celu stworzenie nie tylko atrakcyjnej estetycznie, ale także komfortowej i ergonomicznej przestrzeni życiowej. Niektóre style, które powstały w starożytności, przetrwały do dziś.
Styl antyczny.Jego charakterystycznymi cechami są lakonizm i absolutna symetria form. To właśnie starożytność wprowadziła do naszych wnętrz łuki, kolumny, a nawet przestronne pomieszczenia z wysokimi sufitami.

Styl gotycki. Emanuje mistycyzmem, być może dlatego zamki rodzinne nadal są dekorowane w stylu gotyckim.

Renesans przyniósł nam miłość do tkanin, gobelinów i sztukaterii. Styl ten charakteryzuje się luksusem i przepychem.

Modern, który narodził się pod koniec XIX wieku, po trzech dekadach zanikł, by ponownie odżyć. Jego charakterystycznymi cechami są zaokrąglone linie i brak symetrii.

Art déco łączy w sobie cechy różnych stylów. Będzie łatwo rozpoznawalny po ciężkich lustrach, płynnych kształtach i krzywiznach. Styl ten pozwala na jednoczesne wykorzystanie antycznych mebli i egzotycznych materiałów, będących świadectwem postępu naukowego i technologicznego. Często, urządzając wnętrze w stylu art déco, można zobaczyć czarno-białe płytki podłogowe, parkiet, a nawet naturalny marmur.

High-tech to jeden z najnowszych trendów w aranżacji wnętrz. Ten lakoniczny styl wykorzystuje stylistykę nowoczesności i koncentruje się na formie, a nie na kolorystyce. Można i warto eksperymentować z materiałami, łącząc szkło, metal i plastik w jednym wnętrzu.

Historia aranżacji wnętrz na tym się nie kończy. Kierunek ten będzie się rozwijał i wzrastał wraz z ludzkością, zdobywając nowe informacje i dając początek nowym zawodom.

Przeczytaj także: