Umiejętność dostrzegania piękna w najbardziej bezpretensjonalnym materiale i pokazywania go innym to fundament, na którym cegła po cegle buduje się stylowe, oryginalne wnętrze. Nie bez powodu przypomnieliśmy sobie o cegłach: to właśnie cegła dekoracyjna i jej zastosowanie we wnętrzach będą tematem naszej dzisiejszej opowieści.

Nie byłoby szczęścia…

interior

Cegła jest wykorzystywana w budownictwie od niecałych stuleci – tysiącleci. Ale jako samodzielny materiał wykończeniowy zaczęła być stosowana niecałe sto lat temu – paradoks! I tak naprawdę pojawił się przypadkiem: w latach 40. XX wieku, z powodu niedoboru mieszkań w Nowym Jorku, dawne fabryki i zakłady zostały przekształcone na mieszkania. W tamtych czasach nie było czasu na styl: potężne ceglane ściany, rury i przewody na suficie – oto cały projekt.

Jednak surowe spartańskie wnętrze nagle okazało się tak kolorowe, że przyciągnęło uwagę projektantów i wkrótce rozwinęło się w szczególny styl – loft. Ale samo zrzucenie tynku ze ściany nie wystarczyło: zwykłe cegły budowlane nie radziły sobie dobrze z funkcją wykończeniową. Potrzebny był nowy materiał – trwały, piękny, fakturowany, kompaktowy. Tak powstała cegła dekoracyjna.

Cegła dekoracyjna: zalety i wady

interior

Ściśle rzecz biorąc, tę grupę materiałów nazywa się cegłą tylko dla wygody. W rzeczywistości jest to płytka pusta lub pełna, której powierzchnia czołowa powtarza fakturę cegły lub kamienia naturalnego.

Główne zalety cegły dekoracyjnej:

  • piękno i bogactwo opcji wykończeniowych;

  • wysokie właściwości użytkowe – słabo przewodzi ciepło i dźwięk, jest niepalna, wodoodporna, mrozoodporna, nie wydziela szkodliwych substancji;

  • niewielkie rozmiary i waga – grubość płytki wynosi zaledwie 20 mm, prawie nie zajmuje ona miejsca i nie wywiera dużego nacisku na konstrukcję budynku;

  • możliwość pokrywania powierzchni z dowolnego materiału – nawet płyt gipsowo-kartonowych;

  • łatwość obróbki i szybki montaż, m.in. na kolumnach, łukach, wnękach, spoinach, narożnikach ścian itp.;

  • trwałość – materiał nie posiada pustych przestrzeni, pęknięć, obcych wtrąceń, dzięki czemu cegła dekoracyjna nie traci swoich właściwości nawet przez 200 lat.

Jedynymi poważnymi wadami są szorstka powierzchnia, która nie jest łatwa do czyszczenia, oraz niewystarczająca odporność na wilgoć w wielu produktach. Dlatego należy je stosować ostrożnie w wilgotnych pomieszczeniach i kuchni.

Jaka jest różnica?

interior

Cegły wykończeniowe mogą mieć dowolny kształt, kolor i rzeźbę powierzchni. Główną różnicą jest skład produktu:

  • akryl to nowoczesny, trwały materiał do wykańczania wnętrz;

  • gips to tzw. kamień wenecki. Tani, lekki, ale kruchy i bojący się wilgoci. Bardziej wytrzymały odpowiednik cementu;

  • ceramika – trwała i piękna, ale wymaga dobrych surowców i warunków produkcji. Jej odmianą jest cegła porcelanowa: wyjątkowo piękny, ale kruchy materiał. Są one droższe od poprzednich rodzajów;

  • klinkier – wykonany z ceramiki wypalanej w podwójnym piecu. Luksusowy wygląd, wytrzymałość, odporność na wilgoć i łatwość konserwacji pozwalają na wykorzystanie go do wykańczania nie tylko ścian, ale i podłóg. Co prawda, za wszystko trzeba zapłacić: to najdroższy rodzaj materiału.

Prostsze odpowiedniki są wykonane z plastiku. Elastyczna cegła łatwo zmienia kształt po podgrzaniu, co dobrze sprawdza się w przypadku okładzin o złożonych powierzchniach. A panele „ceglane” są łatwe do cięcia i nie boją się wilgoci. Produkują nawet tapety w formie cegieł – ale to, oczywiście, jest już ekstremalne…

Ikona stylu

interior

Cegła dekoracyjna jest ceniona za różnorodność zastosowań we wnętrzach. Brutalny, ale ciepły materiał dobrze prezentuje się zarówno sam w sobie, jak i w połączeniu ze skórą, drewnem, szkłem, tynkiem. Nie należy jednak całkowicie dekorować nim pomieszczenia – efekt wygląda bardzo ponuro. Ale jedna ściana akcentowa, strefa kominka, kolumny, wnęki lub inne elementy w ceglanej okładzinie wyglądają bardzo kolorowo!

Nawiasem mówiąc, cegła licowa wybacza pewną niedbałość w montażu. Dlatego możesz ją przykleić samodzielnie: mur z małymi ubytkami wygląda bardziej nastrojowo.

Nic dziwnego, że materiał ten organicznie wkroczył w różne style wnętrzarskie. Daje odrobinę swobody i spokoju loftom i country. Mroczna powściągliwość gotyku i neogotyku jest nie do pomyślenia bez luksusowej surowości cegły: w połączeniu z wykwintnymi meblami tworzy aurę średniowiecznego zamku. We wnętrzach w stylach nowoczesnych – pop-art, hi-tech, secesja – materiał w połączeniu z drewnem, stalą i szkłem odpowiada za atmosferę wyrafinowania i spokoju. Lakoniczny minimalizm i biała cegła w stylu skandynawskim sprawiają, że jest to proste i świeże. Być może w romantycznych stylach, które nie pozwalają na surowe struktury, cegła wygląda nie na miejscu: symbol niezawodności i trwałości nie komponuje się z lekkim, delikatnym wypełnieniem pomieszczeń.

Cegła licowa w dekoracji pokoju

Cegła jest skazana na przyciąganie uwagi, dlatego należy wprowadzać ją do wnętrza ostrożnie. Ważne jest, aby jej kolor i faktura harmonizowały z kolorystyką projektu i mebli. I oczywiście, poczucie proporcji podczas dekorowania pomieszczeń.

Korytarz jest prawdopodobnie jedynym miejscem w domu, którego ściany można w całości wyłożyć cegłą. Lepiej jednak ograniczyć się do jednej ściany, wnęki na lustro, narożników, łuków lub otworu drzwi wejściowych. W małej przestrzeni lepiej prezentuje się biała cegła. Wymaga jednak stałej pielęgnacji: szybko się brudzi. Dlatego jeśli przestrzeń na to pozwala, wybierz klasyczne odcienie cegły – czerwony, brązowy, terakotowy.

W salonie ceglana ściana posłuży jako doskonała powierzchnia akcentowa. Znajduje się ona naprzeciwko drzwi wejściowych, a wzdłuż niej urządzono strefę gościnną. Dzięki temu pomieszczenie staje się bardziej przytulne i stylowe. Jasna cegła sprawdzi się w stylu skandynawskim lub małych pokojach, postarzana ciemna powierzchnia w dużych salonach sama w sobie wygląda nastrojowo, ale można wzmocnić wrażenie kilkoma plakatami lub zdjęciami. Albo udekoruj cegłą strefę kominka, jak w stylu rustykalnym. A jeśli usuniesz zbędne detale – oto minimalizm!

Wręcz przeciwnie, cegła jest rzadko stosowana we wnętrzu kuchni. Ułożenie z niej fartucha to wątpliwy pomysł: szorstka, porowata powierzchnia szybko wchłania brud i bardzo niechętnie się z nim rozstaje. Lepiej jest skierować część ściany w stronę jadalni, w miejsce, gdzie pada światło słoneczne. A jeśli kuchnia jest połączona z salonem, cegła pomoże w podziale przestrzeni na strefy.

W sypialni ściana w pobliżu wezgłowia łóżka lub miejsce pod telewizorem jest ozdobione cegłą. Jeśli pokój jest wąski, a łóżko znajduje się blisko długiej ściany, wykończenie z cegły skoryguje proporcje, optycznie odsuwając ścianę.

Nie każda cegła nadaje się do łazienki, a nawet ona będzie wymagała ciągłej obróbki masą przeciwwilgociową. Ale połączenie ciemnej cegły ze śnieżnobiałą instalacją wodno-kanalizacyjną wygląda luksusowo! W takich przypadkach przydadzą się plastikowe panele „pod cegłą”.

Wreszcie balkon lub loggia wyglądają świetnie w cegle, ale w tym przypadku materiał wybiera się do prac zewnętrznych. Kolor wykończenia nie ma znaczenia: ciemne i jasne materiały wyglądają równie stylowo. Ważny jest wybór rozmiaru – do małego pomieszczenia płytki powinny być małe.

Jaki jest więc wniosek? Cegła licowa ozdobi niemal każde wnętrze, jeśli podejdziesz do projektu z wyobraźnią, smakiem i wyczuciem proporcji. W końcu jej piękno tkwi w prostocie.

Przeczytaj także: