Wybierając mieszkanie, wiele osób przyzwyczaja się do zwracania uwagi na metraż. Jednak wystarczająca liczba metrów kwadratowych nie gwarantuje komfortu mieszkania. Na przykład, jak można uznać mieszkanie o powierzchni 80 metrów kwadratowych za dobre, skoro ponad jedną trzecią – 30 metrów kwadratowych – zajmuje korytarz otoczony ścianami nośnymi?
Czy nie lepiej od razu zwrócić uwagę na szereg ważnych cech układu? Wtedy nie trzeba będzie łamać sobie głowy i wydawać dodatkowych pieniędzy na urządzenie niewygodnej przestrzeni mieszkalnej.
1. Prawidłowy kształt pomieszczeń

Nie ulega wątpliwości, że mieszkania o nietypowych kształtach ścian zewnętrznych – zaokrągleniach, skosach itp. – prezentują się oryginalnie, a nawet atrakcyjnie. Jednak, uwierzcie mi, jeśli chodzi o samą aranżację takiego pomieszczenia, problemów będzie znacznie więcej niż korzyści.
Pokój o standardowym obrysie w kształcie kwadratu lub prostokąta jest znacznie łatwiejszy w umeblowaniu. Nie będzie też żadnych niespodzianek w wykończeniu i dekoracji. W przypadku pokoju o niestandardowym kształcie najprawdopodobniej konieczne będzie wykonanie mebli na wymiar.
2. „Prawidłowy” korytarz
Radzimy zwrócić uwagę na wielkość i układ korytarza lub holu.

  • Zbyt mały korytarz lub jego całkowity brak to zdecydowany minus układu. W takim przypadku utrzymanie porządku w strefie wejściowej będzie bardzo trudne.
  • Zbyt duża powierzchnia tego pomieszczenia również nie jest najlepszym rozwiązaniem: zbyt dużo przestrzeni użytkowej pozostanie niewykorzystane.


Oceniając korytarz, zastanów się, czy będzie można w nim umieścić pełnoprawny korytarz, szafę do przechowywania sezonowych ubrań i butów.
Większość projektantów zaleca taki układ, aby jak najrzadziej przechodzić przez „brudną strefę” drzwi wejściowych. Idealnie, droga z pokoju do łazienki lub kuchni nie powinna przebiegać przez „brudną” część korytarza.
3. Szerokość sypialni — 3 m lub więcej

Jeśli planujesz zamontować w sypialni łóżko pełnowymiarowe, pamiętaj, że jego standardowa długość wynosi około 2 m. Zatem w pokoju o szerokości mniejszej niż trzy metry łóżko zajmie całą przestrzeń od ściany do ściany.
Oczywiście, niektórzy nie uważają tej niedogodności za wielką przeszkodę, ale i tak lepiej, żeby przejścia z trzech stron łóżka (poza wezgłowiem) pozostały wolne. W takim przypadku nie będzie problemów z korzystaniem z mebli, sprzątaniem czy zmianą pościeli.
4. Strefa gospodarcza
Nie jest zbyt wygodnie, gdy sprzęty domowe trzeba ustawić częściowo w salonie, a częściowo w łazience lub toalecie. Znacznie przyjemniej jest, gdy odkurzacz i deska do prasowania nie stoją obojętnie w kącie sypialni, a łazienka nie zamienia się w miejsce do przechowywania wiader, szmat i mopów.
Wybierając układ, zwróć uwagę na to, czy w mieszkaniu uda się wygospodarować „strefę gospodarcza”, w której wszystkie sprzęty domowe będą mogły być wygodnie, kompaktowo rozmieszczone i z dala od ciekawskich oczu.

Jeśli w mieszkaniu jest kilka łazienek, często w jednej z nich urządza się „pralnię”. Można tam umieścić pralkę, suszarkę, półki z chemią gospodarczą itp. Jeśli jednak mieszkanie ma tylko jedną łazienkę, można wykorzystać spiżarnię, wnękę w korytarzu lub kuchni, a nawet małą szafę do przechowywania zapasów.
5. Obecność balkonu
Niektórzy architekci uważają, że balkon lub loggia w mieszkaniu w mieście to dodatkowa przestrzeń, która często służy jako magazyn lub pomieszczenie techniczne do montażu klimatyzatora.
Z drugiej strony, jeśli balkon jest przeszklony, można go ocieplić i przekształcić w dodatkową mini sypialnię, gabinet lub pokój rekreacyjny. Nieprzeszklony balkon może stać się przyjemnym mini ogrodem latem, cieszącym oko.

Każda rodzina sama decyduje, czy potrzebuje balkonu i jak go wykorzystać. Istnieje jednak kilka sytuacji, w których otwarty balkon nie jest zaletą:

  • w domu na wsi, gdy łatwiej jest wyjść na posesję, aby zaczerpnąć świeżego powietrza i „obcować z naturą”;
  • w gęsto zabudowanym terenie, gdy balkon oferuje widok jedynie na pobliski sąsiedni budynek;
  • w przypadku, gdy balkon wychodzi na ruchliwą ulicę.

Przypominamy, że zgodnie z nowym prawem zabrania się samodzielnego szklenia balkonów i loggii w budynkach mieszkalnych, chyba że zostało to pierwotnie przewidziane w projekcie domu.
6. Osobna łazienka
Jeśli w mieszkaniu będzie mieszkać więcej niż jedna osoba, z oczywistych względów nie zalecamy łączenia oddzielnej łazienki ani wybierania układu ze wspólnym pomieszczeniem na łazienkę i toaletę.
Tak, opcja łączona pozwoli zaoszczędzić na wykończeniu, łatwiej będzie zaplanować rozmieszczenie sprzętu i mebli. Problematyczne jest jednak zapewnienie pełnego komfortu w takim pomieszczeniu nawet dwóm osobom, nie mówiąc już o rodzinie 3-4-osobowej.
7. Sypialnie w tylnej części mieszkania

Dobrze, gdy układ pozwala na podział mieszkania na strefy „głośne” i „ciche”. Strefa „głośna” obejmuje pomieszczenia, w których mieszkańcy są najbardziej aktywni: kuchnię, toaletę, łazienkę, salon. Najlepiej, jeśli pomieszczenia te znajdują się bliżej drzwi wejściowych, a sypialnie są od nich jak najdalej.
8. Optymalny rozmiar kuchni
Ten „optymalny rozmiar” zależy od liczby domowników, ich przyzwyczajeń i stylu życia.

  • Dla dużej rodziny, która lubi się spotykać i przyjmować gości, najlepszym rozwiązaniem będzie kuchnia z salonem bez ścianek działowych między strefą gotowania, jadalni i relaksu.

  • Dla gospodyni domowej, która uwielbia gotować i korzysta z wielu sprzętów kuchennych, pomieszczenie powinno być wystarczająco duże, aby wygodnie umieścić wszystkie niezbędne gadżety.
  • Dla osoby samotnej lub pary, która woli kawiarnie i restauracje od spotkań w kuchni, kuchnia może być dość mała. Czasami wystarczy kącik, by pomieścić tylko najpotrzebniejsze rzeczy, np. herbatę czy przekąskę.


Wybór idealnego układu to kwestia czysto indywidualna. Kupując mieszkanie, należy przede wszystkim kierować się komfortem i racjonalnością.

Przeczytaj także: